Durf je eigen weg te lopen
In 2008 schreef ik onderstaande blogpost over je eigen weg durven te lopen.
Je eigen weg lopen - 2008
Mijn eigen weg rennen is voor mij langzaam durven te zijn. Om me niet te generen als peuters op driewielertjes me inhalen.
En mijn eigen weg durven gaan is voor mij kiezen voor fulltime moederen. Om me niet te generen als mensen vragen:
'Vind je het niet zonde van je opleiding, zo de hele dag thuis zítten en parasiteren op de maatschappij?'
Mijn eigen weg durven gaan is mezelf durven zijn.
Mijn eigen weg lopen - 2021
Dertien jaar zijn sindsdien voorbij gegaan. Drie van de vijf kinderen zijn uitgevlogen, en ik heb er 'nog maar' twee thuis. Het fulltime moederen is nu fulltime bloggen geworden, en elke ochtend loop ik op mijn eigen wijze een rondje.
Ik loop elke dag, 6 dagen per week.
Het gaat mij daarbij vooral om de afstand, niet om de snelheid. Ik doe geen enkele moeite om mijn looptempo te verbeteren.
Het fijne aan hardlopen vind ik dat het ook zoveel ruimte biedt om het op je eigen manier te doen. Je kunt het zowel op een introverte als op een extraverte manier doen.
Introvert hardlopen
Voor mij is dat de introverte wijze. Geen mensen om mij heen, alleen hardlopen en nooit maar dan ook nooit meedoen aan een hardloopwedstrijd. Hoe prachtig, warmhartig en mooi de kameraderie van hardloopwedstrijden ook mag zijn.
Ik vind het drie keer niks.
De belangrijkste reden dat ik dagelijks ga hardlopen is nu juist dat ik dan even alleen met mezelf kan zijn. Tot rust kan komen, en geen andere mensen om mij heen heb.
Extravert hardlopen
Als ik foto's zie van drukbezochte hardloopevenementen, dan krijg ik het Spaans benauwd. Het schrikt me af. Op die manier lopen is niets voor mij. Als ik op die manier moest gaan hardlopen, dan zou ik nog liever helemaal stoppen met lopen.
Terwijl voor anderen een dergelijke extraverte manier van hardlopen juist heerlijk is. Zij laden daar helemaal van op.
Zoals ik al zei: dat is het mooie van hardlopen.
Iedereen kan het op zijn of haar eigen manier doen!
Me dunkt dat je net zo goed aan topsport doet als je een groot gezin hebt, vooral als je jezelf dan ook nog een beetje tijd gunt om al lopende je gedachten te ordenen.