Ik vind het moeilijk om ‘in het moment’ te rennen. Meestal struin ik ergens in de toekomst rond. In plaats van ‘in het moment’ te zijn denk ik aan de afstand die ik nog moet afleggen, of ik sneller of langzamer ren dan anders, of ik het vlees wel uit de diepvries heb gelegd, en… Continue Reading
Ook al loop ik sinds de geboorte van mijn zoon Ot, inmiddels 17 jaar geleden, toch vind ik het moeilijk mezelf als loper te zien. Lopers zijn toch van die afgetrainde mensen in fladderend klein broekje? Want zijn lopers niet van die afgetrainde mensen die er uit zien als hazewindhonden? Met van die fladderende kleine… Continue Reading
De weken vliegen voorbij. Ik wou dat ik zo snel kon rennen als de weken voorbij gaan! Voel je de vaart? Voel je de snelheid? Dan ben ik niet als hardloper. Maar dat ben ik wel als moeder. Continue Reading
Voel jij je soms gespannen? Of gestresst? Doordat je nog zoveel moet doen bijvoorbeeld? Doe dan ‘What comes naturally’ en ga hardlopen. Want dat overschot aan adrenaline moet ergens heen! Vechten of vluchten, dat is de vraag! Vallend gebekerte, moddervoeten op net gedweilde vloeren, slaande deuren, deuren die niet worden dichtgetrokken, vuistgevechten, onderlinge spionage, het… Continue Reading
Moeder zijn vind ik helemaal niet zo makkelijk. Ik worstel regelmatig met opvoedingsvraagstukken, en hoe ik daar het beste mee kan omgaan. Maar er is één ding waarvan ik zeker weet dat ik het goed doe: ‘Ik geef het goede voorbeeld door dagelijks te gaan hardlopen.’ Door dagelijks te gaan lopen, ook als ik geen… Continue Reading