Hardloop perikelen

Ik was zo druk met mijn guerillastrijd tegen de luizen, dat ik de laffe aanval van een verkoudsvirus niet zag aankomen. Dus nu is het enige dat nog loopt mijn neus. En die ellendige luizen natuurlijk.

Nu de temperaturen dalen, en ik opnieuw veroordeeld ben tot mijn oncharmante Kruidvat uitdossing, vraag ik me ernstig af of het überhaupt mogelijk is er aantrekkelijk uit te zien terwijl je loopt. Met mijn gezicht in een verkrampte grimas, rood aangelopen, zweetdruppels parelend op mijn voorhoofd, haren sliertend om mijn hoofd ren ik door de...

Ik ben blij te kunnen mededelen dat Westendorp weer op haar juiste plaats in de wereld staat! Ik heb dit ontdekt omdat ik de acht kilometer er naar toe in vijfenvijftig minuten volbracht, terwijl het me de laatste keer maar liefst zeventig minuten kostte. Sommigen van jullie weten dit misschien niet, maar een paar maanden...

Vergeet de man met de hamer! Ik heb meer last van de man met de haak. Zie je de man met de hamer tenminste nog aan komen, de man met de haak valt je laaghartig van achteren aan door de zin van hardlopen in twijfel te trekken. Vanochtend was het weer raak. Ik liep blijmoedig...

Een van de leuke dingen van hardlopen vind ik het goedkope plezier dat het oplevert. In de sportzaal die de wereld is, vind ik steeds weer prachtige nieuwe paden en wegen om te lopen. Mijn nieuwste route heb ik Granny's genoemd, naar het restaurant waar ik na vijf kilometer van mijn koffie geniet. De weg...

Ik verberg me graag achter een zonnebril als ik ren. Het is beter als de wereld het verlangen naar de finish op mijn zweterig gelaat niet ziet. Bovendien geeft een zonnebril me een aangenaam gevoel van onzichtbaarheid. Dus als passanten het onvermijdelijke: 'Kun je niet harder?!' naar mij menen te moeten schreeuwen, kan ik doen...

De afgelopen twee dagen hebben Floris en ik, ten bate van de echtelijke harmonie, samen tachtig kilometer door de Achterhoek gefietst, waarbij we ook Duitsland aandeden. Met genoegen merkte ik dat mijn, tijdens hardlopen, opgebouwde conditie zich ook uitstrekte tot fietsen. Hardlopen en fietsen zijn een prima combinatie. Er was alleen één probleempje: Floris kon...

Onze vakantie naar de blanke top der duinen, die schittert in den zonnegloed, waar de Noordzee vriend'lijk bruischend Neerlands smalle kust begroet, was voor mij een prachtige gelegenheid eens ergens anders te rennen dan de mij bekende, platgetreden, paden van de Achterhoek. Er zijn immers grenzen aan de afstanden die mijn dravende beentjes mij kunnen...

Teuntje wilde Italiaans ijs, ik wilde rennen, en dus renden we samen naar Zelhem dat warempel een heuse Italiaanse ijssalon heeft. Dat wil zeggen: ik rende, en Teuntje slingerde op haar fiets naast me mee. 'En dan ga je terug via de andere kant,' adviseerde Floris, omdat ik graag mijn zondagse zestien kilometer wilde halen,...

Ik rende mijn zestien kilometer, naar Westendorp en terug, toen bij zo'n kilometer of dertien mijn oog viel op een brede strook gras. Het leek wel of dat gras mij riep. Het lokte en lonkte, en ik kon alleen nog maar denken hoe lekker dat gras wel niet zou liggen. 'Kom, vlei u neder,' fluisterde...