Deze week bereikte ik de veertigste mijlpaal op mijn levenspad.

En terwijl ik achterom keek naar de reis tot dusver, concludeerde ik dat het een prachtige reis is geweest. Sommige stukken legde ik in volle galop af, andere in rustig wandeltempo, en allemaal waren ze de moeite waard.

Bij mijlpaal veertig weet ik mij omringd door man en vijf kinderen, en het is dan ook met blijdschap en goede moed dat ik mijn reis vervolg.

Sommige stukken zal ik huppelen van vreugde, en sommige ongetwijfeld strompelen. Dat is nu eenmaal eigen aan een levenspad.

Maar zonder dalen, zouden er immers geen hoogten zijn.