Wat maakte van jou een hardloper?
Ooit heb je besloten om te gaan hardlopen.
En ooit ben je er misschien ook wel weer mee gestopt.
En weer begonnen.
En weer gestopt.
Het moment dat je niet stopte
Maar misschien kwam er toen dat moment dat je niet meer stopte met hardlopen. Dat je doorzette. Dat je een echte hardloper werd.
En misschien durf je jezelf ondanks dat nog niet echt vol overtuiging een hardloper te noemen.
Maar als je minstens drie keer per week je hardloopschoenen aantrekt om een rondje te gaan rennen, dan ben je het wel degelijk
Een hardloper.
Ik vind het lastig om mezelf een hardloper te noemen
Toch is er menigeen die moeite heeft om zichzelf zo te noemen. Ik vind het na 14 jaar hardlopen nog steeds lastig om van mezelf te zeggen dat ik hardloper ben. Dat komt omdat ik niet bepaald snel ben. En ik doe ook al nooit aan wedstrijden of evenementen mee. Van mijn optimale hartslag heb ik weinig kaas gegeten, en mijn belangrijkste doel is mijn rondje afmaken. Ik doe niet aan verschillende trainingen en ik vind wedstrijdverslagen saai.
Ik voldoe niet aan mijn eigen beeld van iemand die een hardloper is.
Dus als ik zeg: 'Ik ben een hardloper' dan voel ik me net een bedrieger.
Kortom ik heb last van het zogenoemde imposter complex!
Het imposter complex
Bijna iedereen kent dat gevoel wel: het idee dat je door de mand zult vallen. Dat je ontmaskert zult worden als iemand die helemaal niet weet wat ze doet. Dat is dus het imposter complex.
Roos Vonk omschrijft het imposter complex als volgt:
'Het imposter complex is het idee dat je eigenlijk een bedrieger (‘impostor’) bent. Dat je keihard moet knokken en op je tenen lopen om dat te verbergen. En dat al die andere mensen precies lijken te weten wat ze doen.'
Het mooie aan het imposter complex is dat heel veel mensen er last van hebben. Ook die mensen/hardlopers die zo succesvol zijn.
Dus de volgende keer dat je je geïntimideerd voelt door blits uitziende hardlopers die veel sneller lopen dan jij, bedenk dan: 'Ook zij zijn gewone mensen, die misschien ook wel bang zijn om door de mand te vallen.'
Durf jij jezelf in volle overtuiging hardloper te noemen?
Ja hoor ik ben in hard en nieren een hardloper ook al ben ik oud, laat begonnen, niet zo snel en niet zo blits. Ik zie in vrijwel alle hardloopfoto's van mij dat vonkje en de spirit dat alleen bij hardlopen gaat branden.
Groetjes,
Dorothé