Hardloopmotivatie: Waarom loop ik ook alweer? 🏃‍♀️🌿

Telkens weer vergeet ik mijn hardloopmotivatie. De reden waarom ik ooit begon met hardlopen, namelijk voor de broodnodige rust en ontspanning. Dan verlies ik mij in de ambitie van 'sneller' en 'verder', en in vergelijkingen met andere hardlopers die altijd in mijn nadeel uitpakken. Want 'snel' is niet de term om mijn tempo te omschrijven. En als dat gebeurt, dan verliest hardlopen zijn aantrekkingskracht en wordt slechts nóg een vervelende klus op mijn te-doen-lijstje. Terwijl ik mezelf door de kilometers hijg en puf, heb ik slechts één gedachte:

'Hoe lang nog?'

Dan weet ik: ik ben het weer vergeten!

Hardloopmotivatie: Waarom loop ik ook alweer?

Dus de volgende keer dat ik dan ga hardlopen zorg ik ervoor dat ik vooral niet te snel ga, en gewoon geniet van het proces van lopen. Als ik niet langer in beslag wordt genomen door de noodkreten van mijn lichaam van 'Hoe lang nog?' en 'Ik heb geen zin meer!' komt er ruimte om te genieten van al het moois om me heen. Dan voelt hardlopen weer goed, als iets dat ik doe voor míj. Deze week nog, ik was bijna thuis van mijn hardlooprondje, en was in gedachten bezig met wat ik eenmaal thuis allemaal nog moest doen. Ineens viel mijn blik op de weilanden om mij heen, die prachtig wit bevroren waren. Het zonnetje scheen en het zag er prachtig uit. Mijn pas vertraagde, en ik bedacht:

'Wat mooi! Wat fijn eigenlijk dat ik hier zo maar kan lopen en dat het buiten zo mooi is!'

Leestip

Dit had ik niet verwacht na 90 dagen planken

Waarom loop jij: wat is jouw hardloopmotivatie?