Toen ik mijn eerst voorzichtige schreden op het hardlooppad zette, deed ik dat met behulp van een schema. Een schema dat gebaseerd was op tijden. Zo mocht ik bijvoorbeeld 1 minuut hardlopen, en vervolgens 2 minuten wandelen. Ik koos bewust voor een 'tijdschema' omdat ik niets kon met schema's die afstanden voorschreven. Want hoe wist ik in vredesnaam hoeveel meter ik had afgelegd? Dan moest ik al snel naar de athletiekvereniging.

Lees ook mijn post Afstand meten hardlopen!

Nieuwe impuls door hardloopschema

Meer dan de helft van mijn elfjarige hardloopcarrière liep ik 'op tijd'. Minstens drie keer per week, een half uur. Hoeveel kilometers ik liep, vond ik niet interessant. Aan afstand berekenen deed ik niet. Toen vond ik een hardloopschema dat me klaarstoomde voor een 10-kilometerloop. Ook dit schema werkte weer met tijden. Ik was beslist niet van plan om mee te doen met een wedstrijd, maar het was wel een handig houvast om mijn loopcarrière een nieuwe impuls te geven.

Door dit schema liet ik mijn 30-minuten plan los, ontdekte de geneugten van hardlopen afwisselen met wandelen, en begon langduriger te lopen. Mijn afstanden werden daardoor ook automatisch langer.

Nog steeds hanteer ik een minimum van 30 minuten als ik ga hardlopen, maar nu loop ik vrijwel altijd langer. Ik heb vaste rondjes, die variëren van 30 minuten, tot 50 minuten, tot mijn zondagsloop die inclusief koffie drinken 2 uur duurt. De rondjes variëren in afstand van 5 tot 16 kilometer.

Dat weet ik dankzij mijn iPod en Nike chip, en GoogleMaps waarmee ik mijn looprondjes soms meet.

Denk jij in tijden, of in afstanden als je gaat hardlopen?
Hoe houd jij je hardlooptrainingen bij?