Hardloop perikelen

  • Ik doe 'Een Jezus'

    Terwijl ik mij een weg ploeterde over het pittoreske, maar modderige, bospaadje zag ik het plotseling opdoemen: een waterplas ter grootte van het meer van Galilea. Zoekend keek ik naar zijkanten, in de hoop daar een stukje droog land te vinden, zodat ik er om heen kon rennen. Maar de bermen hadden de strijd tegen...

  • Lopen verbroedert

    Op mijn vrije donderdagochtend loop ik altijd zeven kilometer, en trakteer me zelf dan als beloning, op koffie bij de Hema. Regelmatig komt dan een vitale zestiger in sportschoenen naar mij toe, en vraagt of ik weer 'gelopen' heb. Wij werden vage kennissen op een zonnige zomerochtend in de Hema, toen hij mij een foto...

  • iPod kapot

    'Waar heb ik mijn iPod toch neergelegd na het hardlopen?' dacht ik nog, maar toen kwamen de kinderen binnendenderen uit school, en ik besloot dat ik hem later wel eventjes zou vinden. Toen de kinderen achter hun boterham zaten, dacht ik weer aan mijn iPod en begon serieuzer te zoeken. Nergens te vinden. Langzaam maar...

  • Een trofee!

    Gisteren spotte ik tijdens het hardlopen mijn eerste rood-met-witte paddestoel! Op diverse blogs had ik ze al zien pronken, maar zelf moest ik het steeds nog doen met van die saaie bruine. Ze stond daar in haar eentje te pronken, als een soort trofee. En toen ik haar passeerde liet een boom een regen van...

  • Zien lopen, doet lopen

    Tijdens een verjaardagsbezoek in Utrecht, dat gevierd werd in het pittoreske Theehuis Rhijnauwen, zag ik ze rennen: talrijke lopers. Luchtig gekleed, lichtvoetig dansend door de bosrijke omgeving. Verlangend keek ik ze na: ik zou zo met ze willen meelopen. Ze zagen er zo vrij uit! Waar lopers vroeg op mijn oprechte deelneming over hun eigenaardigheid...