Zien lopen, doet lopen
Tijdens een verjaardagsbezoek in Utrecht, dat gevierd werd in het pittoreske Theehuis Rhijnauwen, zag ik ze rennen: talrijke lopers. Luchtig gekleed, lichtvoetig dansend door de bosrijke omgeving.
Verlangend keek ik ze na: ik zou zo met ze willen meelopen. Ze zagen er zo vrij uit! Waar lopers vroeg op mijn oprechte deelneming over hun eigenaardigheid konden rekenen, bekeek ik ze nu met verlangen.
Zien lopen, doet lopen.
Vooral als je een loper bent.
Ja, zien lopen doet lopen! (o, plaats ik deze reactie wel bij het juiste stukje?)
Ik kan soms ook zo verlangend kijken naar lopers. En soms zelfs als ik 's ochtends training heb gehad, en 's middags lopers door het bos zie draven... Haha.
Ik heb trouwens net deze blog van jou ontdekt. Erg leuk om te lezen!
Een rennende mamma 🙂 Ikzelf ben geen mamma, ren wel, en werk met kinderen. Kleine oefeningetjes van looptrainingen gebruik ik weleens om met de kinderen te doen. Ze vinden het erg leuk! En ik ook. Misschien werkt bij hen ook: zien lopen (incl plezier hebben 😉 ) doet lopen.
klopt helemaal!