Waar je gaat, daar ben je
Ik vind het moeilijk om 'in het moment' te rennen.
Meestal struin ik ergens in de toekomst rond. In plaats van 'in het moment' te zijn denk ik aan de afstand die ik nog moet afleggen, of ik sneller of langzamer ren dan anders, of ik het vlees wel uit de diepvries heb gelegd, en dat ik de was nog moet opvouwen als ik thuis kom.
Vaak ben ik overal en nergens met mijn gedachtes. Behalve in het nu.
Hardlopen in het moment
Maar laatst herinnerde ik me ineens het mindfulness principe:
'Waar je gaat, daar ben je.'
Moeizaam dwong ik mijn gedachten naar mijn rennende benen, mijn pompende armen, en de sensatie van het rennen. En tot mijn verrassing voelde mindful hardlopen prettig! Opgewonden zei ik tegen mezelf: 'Ik kan dit nog wel uren volhouden!' Door niet te denken aan de afstand die ik nog moest, voelde ik me veel vrolijker en was het rennen veel plezieriger.
Hoe pas je dit toe in het moederschap?
Koortsachtig bedacht ik hoe ik deze hardlooples kon toepassen op het moederschap. Het is een simpele les: wees je bewust van de kostbare tijd en momenten met je kinderen. Kijk niet steeds in de toekomst, maar kijk naar je kinderen in het heden, want voor je het weet is het heden alweer je verleden.
'Stop living life for what's around the corner and start enjoying the walk down the street.' Grant L. Miller, motivatie goeroe
Al eens het boek 'Boeddhisme voor moeders' gelezen?
Dat zou je dan denk ik ook wel interessant vinden.