Rokjesdag
Het was alweer een tijdje geleden dat ik de voettocht naar Westendorp, en weer terug had gemaakt. En wat kun je nou beter doen op zo'n stralende lentedag als vandaag, dan naar buiten rennen?!
En dankzij de vriendelijke temperaturen kon ik die ellendige tights, die genadeloos al mijn ongerechtigheden benadrukken links laten liggen, en mij hullen in een flatterend rokje. Martin Bril keek vast glimlachend toe.
Om tien uur rende ik het huis uit, en rende de acht kilometer naar Westendorp. En terwijl ik rende over zonovergoten fietspaden bedacht ik hoe op diezelfde paden, nog niet eens zo heel lang geleden, ik zorgvuldig mijn weg moest zoeken tussen ijzel en sneeuw. Je kunt veel van Nederland zeggen, maar het is een prima land om de verschillende seizoenen aan den lijve te ervaren!
Waar een paar maanden geleden een meneer nog zijn stoepje sneeuwvrij stond te vegen, zag ik diezelfde man nu plantjes bewateren. De destijds kale bomen toonden trots hun bloesempracht, en bij Het Pannenkoekenhuis zaten zelfs al mensen buiten op het terras.
'Koffie zeker?' begroette de eigenaar van Het Pannenkoekenhuis me.
'Alstublieft!' bevestigde ik, en voegde er roekeloos aan toe: 'En doe ook maar een Spa Rood!'
Het is tenslotte Lente!
Aaaaah.....een ode aan rokjesdag, dat is mooi!
Ik merk het ook met zowel fietsen naar werk en het hardlopen: je ziet door de seizoenen heen zoveel hetzelfde en zoveel veanderen.
Mooi verhaal!