Deprimeren of inspireren?
Op dinsdag-, donderdag- en vrijdagmorgen breng ik de kinderen in hardloopkleding naar school. Zo kan ik meteen gaan hardlopen, en daarna thuis aan het werk. Lekker efficiënt.
Maar sinds ik Irene Wing Eastons boek 'Moe is moe' las, waarin ze schrijft over 'Sportieve moeders' die haar een schuldgevoel bezorgen, vraag ik me wel eens af: 'Zouden andere moeders ook niet goed van mij worden, als ze me zien in mijn hardloopkleding?'
Irene: 'Zo'n Sportieve moeder op het schoolplein is voor mij jarenlang een slecht begin van de dag geweest. Bij het zien van jazzpants kreeg ik al een mega schuldgevoel.'
Uiteindelijk concludeert Irene dat die moeders toch meer kletsen dan sporten, en dat zij als huisvrouw maar liefst zeveneneenhalve kilometer per dag aflegt.
Maar ik klets niet, ik loop. Vier tot vijf keer per week, om mezelf gezond te houden in zowel lichamelijk als geestelijk opzicht. Niet hardlopen is voor mij ondenkbaar geworden, net zoals mijn tanden niet poetsen! Dat voelt gewoon niet prettig.
En dus ga ik in hardloopkleding naar school. En in plaats van te deprimeren, hoop ik te inspireren!
Wat vind jij van sportkleding op school?
Dat durf ik echt niet. Twee keer heb ik het naar zwemles gedaan, zodat ik tijdens de zwemles kon lopen. Het is tenslotte bij een sportschool, dus ik dacht dat het niet zo op zou vallen. Maar oh, ik zag de andere moeders kijken en denken. En daarna begonnen de gesprekken over het wel of niet bestaan van hun sportieve activiteiten. Nee, ik durf niet meer... Maar, knap van jou! Ik wilde dat ik het ook durfde. Gewoon doen, mij zou het dus inspireren.
Ik breng ze zelf ook weg in mijn renkleren. Jammer voor de rest :-)!
Ik heb er nooit bij stil gestaan wat de anderen hier van vinden. Als het een schuldgevoel geeft dat ze zouden moeten sporten dan draag ik graag dat steentje bij want tenslotte is een beetje beweging goed voor iedereen!
Verder is het gewoon lekker praktisch, ik zou niet weten waarom ik relaxed uit mn bed kom en mij dan in hakken en een spijkerbroek moet persen om die vervolgens weer uit te trekken?
Ik sport eigenlijk al mn hele leven (al dan niet met soms heel veel tegenzin), het is een 'way of life' geworden en dat straal ik daardoor denk ik ook een beetje uit, maar ik raad het iedereen aan!