Oerendhard hardlopen
Als je gaat hardlopen krijg je te maken met mannen die je nafluiten, mannen die roepen 'Hee, kun je niet harder?!', mannen die het leuk vinden om naast je te komen fietsen, mannen die opmerkingen maken over 'deinende borsten' en Honden. Het is met afgrijzen dat ik ze in het landschap zie verschijnen.
Ik zie herdershonden...
Zo ook vandaag. Ik zag die grote herdershond in de verte al staan, en voelde mijn angstzweet uitbreken. Dat is meteen al fout, want honden schijnen angst te kunnen ruiken. En bij die gedachte scheidt ik dan nog wat extra angstzweet af. Nonchalant stuiterde ik langs de grote herdershond en lachte, in een poging onschuld uit te stralen, zoveel mogelijk tanden bloot. Maar wellicht dacht de hond dat ik naar hem gromde, want hij sprong wild blaffend op mij af.
Volgens mij denken die honden dat, omdat je rent, je blijkbaar wat op je kerfstok hebt. Of misschien denken ze gewoon "Oh leuk, een speelkameraadje", komen naar je toe, ruiken je angstzweet en komen alsnog tot de conclusie dat je blijkbaar wat op je kerfstok hebt.
'Noar huus!'
Terwijl die snerthond mij belaagde, en mijn hele leven aan me voorbij flitste, herinnerde ik me net op tijd de Achterhoekse bezwering tegen blaffende honden die bijten. Met maar een kleine trilling van angst riep ik ferm: "Noar Huus!!!", en mompelde er binnensmonds in hooghollands achteraan "Pokkehond!". Ik zag de hond met nieuw respect naar me kijken en denken: Ah, een Achterhoekse! dat is dan in orde, en hij staakte zijn wild geraas.
Nog kilometers lang rende ik met wildkloppend hart van de doorstane angst.
Maar zelden liep ik zo 'oerend hard'.
Haha, ik herken het.. alleen, ik loop hard MET mijn herdershond :). Dat levert weer andere taferelen op en het scheelt een hoop gefluit of ander commentaar van mannen.In mijn eentje door het bos vindt ik het ook zeer prettig in gezelschap van mijn renmaatje. Hardlopende rennen met een boog om je heen als je met je hond ergens wandelt en ze bang zijn dat hondlief een stukje met ze wil oprennen. Gelukkig is een herder een echte Duitser; bevehl ist bevehl. Ze luisteren goed, maar dat heb je zelf ook gemerkt, lol 🙂
Ik kan me goed voorstellen dat je je veilig voelt met je herdershond naast je tijdens het hardlopen Astrid.
Het is niet alleen bij dames die hardlopen dat honden het op gemunt hebben, ook bij heren willen honden wel eens op af gaan.
Een tip van mij. Als je een volgende keer hardloopt en je ziet een hond die het op jou gemunt heeft, ga dan flink van je af schreeuwen/roepen/snauwen dat deze naar zijn/haar baas moet gaan. Probeer naar de hond toe verder geen aandacht te schenken, door recht vooruit te kijken. Dit is mij ook al vele keren zo gelukt.
Nog veel loopplezier.
Hahahaha. Herkenbaar. Als tiener moest ik dagelijks langs boerderijen fietsen. Daar liepen ook zulke krengen. Op een dag had ok mijn walkman op en schreeuwde zo hard naar hem dat hij moest wegwezen dag hij met de staart tussen zijn benen vertrok. Ik schrok zelf ook van mijn felheid.
Ik heb er ook een bloedhekel aan en lijkt wel of er steeds mer loslopen. Ooit voor het wandelen in België een Dazer gekocht. Ging helaas al gauw kapot, maar het werkte wel.
Oh jij ook? Ik vind hardlopen heerlijk echt waar, maar als ik een hond in het vizier krijg dan loop ik als ik de kans krijg een ander pad in. Of ik keer om. En ja ook ik heb dezelfde reactie als jij, probeer te lachen of te doen of ik ze niet zie..pfff mijn hart klopt dan nog extra hard. ofwel oerend hard!! Het zijn ook meestal vrouwen die hun hond niet in bedwang hebben. Vind gewoon dat honden aan een lijn moeten, of ze moeten in een groot bos zijn waar geen mens komt.