Hardlopen en opvoeden: de aanhouder wint!
Hardlopen lijkt verdacht veel op opvoeden. In beide gevallen neem je je iets voor, en past het vervolgens toe. In het geval van hardlopen nam ik me ooit voor om te trainen om 10 kilometer in 1 uur te lopen.
De aanhouder wint
En net zoals een kind protesteert tegen de opvoeding, zo zeurde mijn lichaam toen ik het dwong om langere afstanden af te leggen in verschillende tempo's. Het protesteerde met vermoeide spieren en gehoorzaamde tergend traag. Maar langzaam maar zeker paste het zich aan. Mijn spieren werden soepeler, mijn beweging sneller, en het gezeur maakte plaats voor vreugde en zelfvertrouwen.
Hetzelfde geldt voor opvoeden
Hetzelfde geldt voor de opvoeding van kinderen. Zo besloot ik ooit dat de kinderen voortaan zelf hun bedden moesten opmaken. Dat leverde me veel gesteun en gekreun op, maar ik hield stug vol. En inderdaad: langzaam maar zeker pasten de kinderen zich aan en werd bedden opmaken de normaalste zaak van de wereld.
Zowel bij hardlopen als opvoeding geldt dat de aanhouder wint!
Comments
Hardlopen en opvoeden: de aanhouder wint! — No Comments
HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>