Zowel als moeder en als loper is mijn belangrijkste doel: volhouden. Als loper gaat dat ten koste van mijn snelheid, maar als moeder helpt het me om prioriteiten te stellen.

Zo mogen alle kinderen bij ons op één activiteit die bij voorkeur ook nog op loopafstand ligt. Want door vier keer halen en brengen naar school, vergaat mij de lust na schooltijd ook nog eens overal heen te karren. Ik krijg het heen en weer van zoveel heen en weer rijden. Kinderen die voor geen enkele activiteit kiezen kunnen dan ook rekenen op mijn juichende ondersteuning.

Zowel als moeder en als loper heb ik mij voor het leven verbonden aan deze identiteiten/activiteiten en ik hoop op een lang leven. Daarom is het belangrijk mijn energie verstandig in te zetten, zodat ik de eindstreep haal, en niet halverwege als een hoopje ellende inzak.

Want voor lopers hebben ze nog wel een bezemwagen en een troostend dekentje om de schouders, maar wie haalt opgebrande moeders op?