Lopersschrik

Ik draafde langs een boerderij en bewonderde het landschap toen ik plotseling een duwtje aan mijn elleboog voelde. Als van een vriendelijke ober die me mijn tafeltje wees.

Ik dacht nog: 'Wat een gentleman!' maar toen drong het tot me door: 'Ik ben helemaal niet in een restaurant!'

Met argusogen keek ik achterom, recht in de snuit van een hele grote herdershond, en schrok me helemaal wezenloos.

Met moeite perste ik de Achterhoekse bezwering tegen enge honden er uit: 'Noar huus!' en rende van pure schrik wel tien kilometer per uur.

Regelrecht 'noar huus'.

Similar Posts

2 Comments

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.