'Waar zal ik deze zondag eens heen lopen?' vroeg ik me hardop af. 'Het is te vroeg om naar het Pannenkoekenhuis in Westendorp te lopen, 't Onland heb ik vorige week nog gedaan, en voor Groot Nibbelink is het weer te slecht.' Maar het is zondag, dus ik wil natuurlijk wel ergens koffie drinken halverwege.

'Loop anders naar de Radstake!' opperde mijn man, die op zondagochtend altijd stiekem Science Fiction series kijkt op mijn computer, en mij dus erg stimuleert om ver, en lang te lopen.
'Die route is zo saai,' wierp ik tegen.

Maar voor ik het wist had mijn man een route naar de Radstake gegoogled die er inderdaad leuk uit zag, langs allerlei achteraf weggetjes. Ik besloot de 8 kilometer naar de Radstake te rennen, daar koffie te drinken, en van daaruit 6 kilometer naar het Pannenkoekenhuis in Westendorp te lopen.

Links of rechts aanhouden?

Ik gaf mijn man een kus, en zette het op een lopen. Vergenoegd keek ik om me heen, want ik vind het altijd leuk om nieuwe weggetjes uit te proberen. Maar na een tijdje kwam ik bij een rare splitsing, en stond ik voor de fatale keuze: kies ik voor de linker- of de rechterweg? Aangezien ik meende te weten dat de Radstake ergens rechts van mij moest liggen, koos ik voor de rechter.

Na vijftig minuten eindigde éíndelijk het weggetje dat ik had gekozen, maar het kwam me zo akelig bekend voor. Niet omdat ik de Radstake had bereikt, maar omdat ik in een cirkel had gelopen, en praktisch terug was waar ik begon. Aaargh! Ik haat lopen in cirkels, als ik andere plannen heb!

Ik overwoog mijn opties. Vanaf mijn huidige locatie was het nog zeker 7 kilometer naar de Radstake, terwijl ik al een uur had gelopen. Terwijl ik daar stond te denken begon het ook nog eens te stortregenen. Ik besloot om dan maar naar huis te rennen, waar ik constateerde dat ik in totaal 1 uur en 20 minuten had gerend.

Druipend strompelde ik het huis in, waar mijn man betrapt opkeek van zijn computer. 'Jij altijd, met je alternatieve routes!' bitste ik. 'Dankzij jou heb ik in een cirkel gelopen, en nog stééds geen koffie gehad!'
Nadat mijn man uitgelachen was, maakte hij als troost een kop koffie voor me, en serveerde me de koffie met de woorden: 'Met de complimenten van restaurant Le Cercle'.