Hardlopen in literatuur en lectuur
Regelmatig gaan personages in boeken hardlopen! Het lijkt me leuk daar een speciale rubriek van te maken, gevuld met passages uit boeken waarin de hoofdpersoon gaat hardlopen!
Vandaag een passage uit literaire thriller Nr. 19 van Michèle van Rees.
'Het hardlopen voor het eten had ze natuurlijk niet gehaald. Zoals altijd was ze pas daarna gaan lopen. Niet dat ze er veel zin in had gehad, maar ze had zichzelf gedwongen toch haar schoenen aan te trekken. De buitenlucht en de beweging zouden haar vast goed doen.
Het werd in deze tijd van het jaar bijna met de dag vroeger donker. Ze zou binnenkort op zoek moeten gaan naar zo'n reflecterend vest, waar ze andere joggers ook mee zag lopen.
Toen ze eenmaal liep, was ze blij dat ze toch gegaan was. Gedurende het eerste stukje door de wijk kwam ze geen kip tegen, maar in het park was het gelukkig een stuk drukker. Er waren nog veel meer mensen aan het hardlopen.
Zij liep het park rond tegen de klok in, terwijl de meeste lopers met de klok mee liepen. Daardoor kwam haar om de paar minuten een tegenligger tegemoet die ze 'hoi' of 'goedenavond' toe hijgde. Zo was het nog een soort van sociale activiteit, voelde het alsof ze iemand gesproken had.'
Ik vond het een herkenbaar fragment! Vooral dat ze geen zin had, en uiteindelijk blij was dat ze toch gegaan was. Wat vind jij van dit fragment?
Kom je hardlopende personages in boeken tegen? Laat het me dan weten!
Wat leuk dat ik ook in je lijstje sta, nog een stok achter de deur om het vol te houden:-)
Wat boeken betreft, in "mannen die vrouwen haten" van Stieg Larson rent de hoofdpersoon ook. Is het nu de bedoeling dat ik het fragment voor je overtyp? Dat zal dan even moeten wachten, want ik moet even zoeken, en dan overtypen, daar heb ik nu geen tijd voor.
Dank voor de tip! Weet je toevallig welke bladzijden? Dan ga ik het zelf wel opzoeken.