Als lopen pijn doet
Hoewel lopen er om bekend staat een blessuregevoelige sport te zijn, hoort het geen pijn te doen! Doet het toch pijn? Dan valt er iets te leren. Pijn is dus weliswaar niet fijn, maar wel erg informatief.
Heb je bijvoorbeeld last van pijn in je rug tijdens het lopen? Dan is de kans groot dat je tijdens je landing vanuit je middel buigt, in plaats van dat je bekken je houding recht houdt. Zet je buikspieren in om je houding recht te houden en voila!*
Wat dat betreft lijkt het veel op borstvoeding: na dat ene, tenenkrommende moment waarop je gulzige zuigeling veel te wild aanvalt op je borst, hoort het daarna geen pijn meer te doen. Doet het dan wel, dan valt er iets te verbeteren aan je techniek.
Hetzelfde geldt helaas niet voor het leven. Het is niet zo dat als het leven pijn doet, het een kwestie is van je techniek aanpassen. Zoals mijn moeder graag declameert: 'Het leven is als een kinderhemd: kort en bescheten.'
Het moederschap zit er een beetje tussenin: het kan pijnlijk zijn, maar soms kan een aanpassing in techniek de pijn verminderen. Zo heb ik mijn stress van de huiselijke ochtendspits tot nul gereduceerd door 's avonds alles al klaar te zetten. Nu sta ik 's ochtends rustig op, en heb geen centje pijn!
Gelukkig kan lopen de pijn van het leven en moederschap aanzienlijk verzachten. Terwijl je door de natuur draaft, relativeer je je pijn en voel je je onderdeel van een groter geheel.
Dus als het leven pijn doet, ga dan lopen!
En als lopen pijn doet, pas dan je techniek aan!
* Meer informatie over lopen zonder pijn vind je in ChiRunning van Danny Dreyer.
Die is goed! Er stonden al vragen in het interview in die trant, maar jij weet het allemaal in elkaar te breien...
Jouw moeder komt uit dezelfde hoek als mijn oma - in ieder geval bekende uitspraken!
Over borstvoeding of hardlooppijn weet ik niets (doe beter je best dan, roept er hier een duiveltje) maar die moederpijnen, die ken ik wel. Morgen de tactiek eens overdenken.