In 2001 jaar begon ik met hardlopen, omdat mijn kraamhulp zei: 'Ik word altijd zo fijn rustig van hardlopen!'
Hoewel ik een hekel heb aan sport, loop ik nog steeds dagelijks hard!
Op Ren mama, ren deel ik mijn ervaringen en informatie over hardlopen.
Want je hoeft niet snel te zijn, om een hardloper te zijn!
Similar Posts
Waar je gaat, daar ben je
Ik vind het moeilijk om 'in het moment' te rennen. Meestal struin ik ergens in de toekomst rond. In plaats van 'in het moment' te zijn denk ik aan de afstand die ik nog moet afleggen, of ik sneller of langzamer ren dan anders, of ik het vlees wel uit de diepvries heb gelegd, en...
Sportdagen en hardlopen
Tot hun ongenoegen hebben de kinderen vandaag sportdag. Ik voel hevig met ze mee, want als kind vond ik die ook geen genoegen. Ik kon er ook niks van. 'Ik heb nog liever rekenen dan sportdag mama,' vertelde mijn jongste zoon vertrouwelijk op weg naar het sportveld. Stiekem gaf ik hem gelijk. Maar het leven...
Hakkùh!
Mijn hardloopschema's waarin lopen wordt afgewisseld met wandelen voor het broodnodige herstel zijn verrassend effectief gebleken. Mijn snelheid is aanzienlijk verbeterd en mijn duurlopen verdienen eindelijk de naam duurloop. Maar het beste aan de schema's vind ik hun toepasbaarheid op mijn dagelijks leven als moeder. Al mijn werkzaamheden hak ik in aangename tijdseenheden, die ik...
Diepe buikademhaling
Wist je dat baby's alleen maar door hun neus ademen? Pas als hun neus dusdanig verstopt raakt dat ze bijna stikken, gaan ze huilen van paniek, en redden daarmee hun jonge leven. Evolutionair gezien is ademen door je mond dan ook een overlevingsmechanisme. Door je neus ademen is bovendien veel gezonder dan door je mond....
Nike chip en iPod.
Verleid door mooie beloftes van sprekende stemmen die mij op de hoogte zouden houden van mijn vorderingen, snelheid en calorieverbruik kocht ik een nikechip. Maar om die te kunnen gebruiken had ik een iPod Nano nodig, en dus nam ik afscheid van mijn geweldige Aldi mp-3 spelertje en kocht op Marktplaats voor veertig euro die...
Duh.
De commotie rondom de vroege dood, en daarop volgende comatose toestand, van Jans toekomstige carrière op de middelbare school heeft mijn intellect geen goed gedaan. Toen ik donderdagmorgen de school uitrende voor mijn Donderdagochtend Loop, (zes kilometer, douchen, en dan heel snel naar de Hema voor koffie), deed mijn mp3-speler het ineens niet meer. Driftig...
2 Comments
Leave a Reply Cancel reply
This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.
Maar je blijft wel droog!
maar aan de spierpijn erna voel je echt wel dat je wat gedaan hebt (weet het ook weer sinds zondag 🙂