Mijn ergste tegenstander
Ik ben geen fan van competitie, noch bij hardlopen noch bij moederschap. Bij hardlopen omdat ik het toch nooit zal winnen, en bij moederschap omdat er geen eenduidige criteria zijn om de winnares te bepalen.
Zo kan het bij de vrije kür van het moederschap voorkomen dat het ene jurylid tienen uitdeelt wanneer er geknutseld wordt, terwijl bij een ander jurylid 'voorlezen' hoge ogen gooit. Onbegonnen werk dus.
Toch word ik bij zowel moederschap als hardlopen voortdurend geplaagd door één irritante tegenstandster. Ze wil het altijd nét iets beter doen dan ik, en treitert en jent mij voortdurend. Heb ik bijvoorbeeld binnen tien minuten een zekere boom weten te bereiken, dan jouwt ze mij een volgende keer uit als ik er elf minuten over doe om dat boompje te begroeten.
'Volgens mij hebben ze hem verpoot hoor!' verdedig ik mezelf, maar het enige wat ik terug hoor is 'Nehnehnehnehneeeh!'
Tevergeefs heb ik geprobeerd haar te laten diskwalificeren, maar ze is er gewoon altijd, want mijn ergste tegenstander, dan ben ik helaas zelf.
En pootje haken werkt zeker ook niet?
Mammalien, dat heb ik natuurlijk geprobeerd, maar die trut ziet mij al van verre aankomen.