Flinke looppas
Ik had Piet naar een kinderfeestje gebracht, en beende stevig naar huis, want ik had zin in een kopje thee.
'Hallooooo!' hoorde ik plotseling roepen.
'Halloooooooo!!' hoorde ik nogmaals, en keek zoekend op. En daar, op het dak van de overburen, prijkten twee mannen in blauwe overal.
'Hallooo!' juichten ze in antwoord op mijn blik.
'Dat is een flinke looppas die je daar hebt!' schreeuwden ze.
Verheugd riep ik terug: 'En dit is nog maar gewoon mijn wándelpas!'
Tsss, wordt je tegenwoordig niet meer naar je gefloten maar gaan ze het vanaf de daken staan schreeuwen?! Ik denk dat ik alsnog stop... met lopen/hardlopen/wandelen. Als dit mijn toekomst is...!
;-}