Loper, ken je zelf
Heel regelmatig denk ik 's ochtends bij het wakker worden: 'Vandaag heb ik dus ééécht geen zin om te gaan hardlopen. Ik ga overslaan!'
In eerste instantie schrok ik van die gedachte. Ik ging de strijd met mezelf aan. Ik preekte tegen mezelf dat hardlopen gezond voor me was. En 'een keer overslaan' wellicht het begin van het einde! Het was een vervelende discussie, zo vroeg op de ochtend.
Sommige problemen lossen van zelf op!
Maar toen deed ik een belangwekkende ontdekking: Het probleem van 'vandaag heb ik echt geen zin' lost zich vanzelf op. En daar hoef ik niets voor te doen.
Want wat blijkt? Als ik 's ochtends om 6.30 op sta, heb ik inderdaad geen zin om te gaan hardlopen. Maar dat hóeft dan ook nog niet. Ik eet immers altijd eerst een boterham, drink thee, en ga daarna aan het werk. En als ik dan een uur heb gewerkt, dan denk ik meestal: 'Nu heb ik eigenlijk best zin om te gaan hardlopen!'
Dus als ik nu 's ochtends bij het opstaan denk: 'Vandaag ga ik niet hardlopen! Echt niet! Een knappe die mij vandaag aan het hardlopen krijgt hoor!' Dan zeg ik tegen mezelf: 'Meid, gelijk heb je. Vooral niet gaan hardlopen vandaag.'
Want ik weet: over een uurtje denk je er anders over!
Comments
Loper, ken je zelf — No Comments
HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>