Sportdagen en hardlopen
Tot hun ongenoegen hebben de kinderen vandaag sportdag. Ik voel hevig met ze mee, want als kind vond ik die ook geen genoegen. Ik kon er ook niks van.
'Ik heb nog liever rekenen dan sportdag mama,' vertelde mijn jongste zoon vertrouwelijk op weg naar het sportveld.
Stiekem gaf ik hem gelijk. Maar het leven is nu eenmaal niet altijd leuk, en daar moeten kinderen mee leren omgaan. Dus bied ik ze mijn medeleven, en vervolgens een onverbiddelijk:
'Je gáát gewoon.'
Sportdagen zijn stom, maar hardlopen is leuk
Omdat door al die kinderlijke sportiviteit mijn eigen vrijdagochtendrondje er bij inschoot, besloot ik tussen de middag het aangename met het nuttige te combineren: Ik rende met mijn hevig balende, en fietsende, middelste zoon naar het sportveld.
Dat bleek ongeveer twintig minuten te zijn, en daarna rende ik via een pittoreske route weer terug. Zo heb ik mooi vijftig minuten gelopen vandaag. Sportdagen vind ik nog steeds afschuwelijk, maar hardlopen vind ik leuk. (Zie ook Hardlooproute maken)
Schoolsport heeft weinig te maken met hardlopen
Gezien mijn hekel aan gym en sportdagen op school, verbaast het me regelmatig dat ik nu iemand ben die elke dag gaat hardlopen. Het is dus helemaal goed gekomen met mij. Het lag blijkbaar echt aan het sporten op school.
Hield jij als kind van sportdag?
Bron afbeelding: Shutterstock
Comments
Sportdagen en hardlopen — No Comments
HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>