Moeder die loopt, of Lopende moeder?
Ben ik een moeder die hard loopt, of ben ik een hardloopster die moeder is? Daar hoef ik niet lang over na te denken, het is deur nummer één.
Al was het maar omdat ik eerst moeder werd, en pas daarna hardloopster. Aanvankelijk wilde de moeder in mij niets te maken hebben met de hardloopster. Ze vond de hardloopster eerlijk gezegd een beetje eng, en lichtelijk krankzinnig. Maar de hardloopster is mijn beste vriendin geworden. Ze is slechts een hardlooprondje verwijderd and fleurt me altijd op. De hardloopster stookt alle moederlijke stress, ergernissen en vermoeidheid op, en maakt er nieuwe energie van.
Zowel als moeder en hardloopster probeer ik mezelf te verbeteren, maar ik mijd competities. Vergelijkingen maken me zenuwachtig, want dan pieker ik of ik wel goed genoeg ben, en wat anderen wel niet zullen denken. Ik maak me zorgen dat ik niet snel genoeg ben, niet geduldig of lief genoeg.
Liever streef ik er naar tevreden te zijn met de moeder en hardloopster die ik ben, en te léren van andere moeders en hardloopsters, in plaats van me geïntimideerd en klein te voelen.
Hardlopen heeft me geleerd tevreden te zijn met wie ik ben.
ha, dan heb ik nog een tweede vraag voor je: ben je nu een hardlopende blogger of een bloggende hardloper
Met die vraag loop ik al 4 jaar rond 🙂
Ik verklaar mezelf ook lichtelijk krankzinnig dat ik ben begonnen met hardlopen. Ik denk dan: dat gaat mijn lijf niet trekken, het wordt nooit wat. Ben met jouw 1e week bezig die je aan zusdus had gegeven. Zou het echt beter gaan over 'n poosje???