Peggy was altijd al sportief. Het liefst reed ze rond op haar racefiets, of deed ze aan spinning.

En toen ze nog geen kinderen hadden, renden zij en haar man geregeld samen. Maar structuur zat er niet in.

'We deden maar wat,' zegt Peggy daar nu over. Pas na haar eerste zwangerschap, zes jaar geleden, begon Peggy serieus met hardlopen.

Niet omdat er nog zwangerschapskilo's af moesten, maar omdat ze meer wilde dan 'alleen maar voeden'. Door een blessure was spinning even geen optie, en daarom koos ze voor de loopband. Haar dochter nam ze gewoon mee in de maxi-cosi. Al snel legde Peggy groeide het aantal kilometers dat ze aflegde.  Ze besloot meer buiten te gaan lopen en te trainen voor 10 kilometer.

Ze werd steeds fanatieker, tot een zwaar ongeluk plotsklaps een einde maakte aan het hardlopen. Pas na 10 maanden intensieve revalidatie gaat het weer beter met Peggy.

Dit is haar verhaal!

Loopgewoontes

Het liefst ren ik vanuit huis naar een park. Daar loop ik vervolgens nog een aantal rondjes tussen de bomen. Als het regent doe ik mijn kilometers op de loopband in de sportschool. Tijdens vakanties maken mijn man en ik er een sport van om onze loopschoenen zoveel mogelijk op buitenlandse bodem te gebruiken. Waar we ook heen gaan, we zoeken standaard een park op, of rennen langs het water.

Verder loop ik alleen. In een groep lopen lijkt me leerzamer, maar het past niet in mijn agenda van werken, sporten en moederen :o) Nu bepaal ik wanneer ik loop. Dat kan ’s avonds laat zijn, of om zes uur ’s morgens. Maar ik zou graag lid worden van een athletiekclub als ik de tijd kon vinden.

Loopfrequentie

Na mijn tweede zwangerschap moesten er wel meerdere kilo’s af. Daarom ging ik fanatieker sporten, en schreef me in voor The Ten Miles in Antwerpen. Ik liep drie tot vier keer per week, ongeacht het weer. Winter, zomer, regen, sneeuw, het maakte niet uit.

Omdat de eerste Ten Miles een wrange nasmaak had, liet ik me onderzoeken bij Energy Lab. Ik wilde mijn grenzen leren kennen, en liep nog fanatieker Dit keer met een schema opgesteld door het lab. Er zaten korte loopjes, lange duurlopen en intervaltrainingen in. Die laatste deed ik wekelijks op het fitness center, want buiten lukte intervaltraining niet goed. Alles in mijn agenda moest wijken voor mijn gestructureerde loopjes.

Hardloopmotivatie

Hardlopen is voor mij een moment voor mezelf. Ik heb een zware baan, en twee kleine kinderen. Lopen is een moment om mijn hoofd leeg te maken. Het geeft een kick om naar een halve marathon toe te trainen, je lichaam pijn te doen, je grenzen af te tasten en dan die marathon te lopen. Dat geeft geestelijke energie. Maar ik wilde altijd sneller en verder. En toen kreeg ik een zwaar loopongeval... Nu moet ik leren tevreden zijn met de grenzen die mijn lichaam mij aangegeven heeft.

Zwaar loopongeval

Begin september vorig jaar kreeg ik een zwaar loopongeval tijdens een training voor de Halve Marathon van Eindhoven. Plotseling kon ik niets meer, en het kostte me bijna een been en een voet. Maanden heb ik erover gedaan om weer te leren functioneren. Ik zat dagelijks bij de kinesist in de hoop weer te kunnen lopen. Zelfs opereren was op dat moment niet aan de orde. Een ontwrichte knieschijf, ligamenten en kruisbanden stuk, zware inwendige kneuzingen etc …. Maanden van veel pijn, twijfel, verdriet, frustratie.

Maar het ergste was dat ik op het moment van het ongeluk aan mijn lot werd overgelaten. Mensen wilden niet helpen. Ze negeerden me, en lieten me liggen in de regen en kou. Daar heb ik mentaal een hele zware klap van gekregen. Ik durf nu nog niet goed alleen buiten te wandelen of te fietsen.

Maar dankzij 10 maanden intensief revalideren loop ik nu weer bijna 10 kilometer op de loopband. Buiten lopen lukt nog niet. Ik verstar, bibber over heel mijn lijf en krijg aanvallen van hyperventilatie. Stap voor stap verplicht ik mijzelf om ook buiten te wandelen.

Het bizarre van dit ongeluk is dat, door de zware revalidatie mijn lichaam sterker is dan ooit. Toen ik op een dag weer op de loopband stapte, leek het alsof ik nooit gestopt was. Conditioneel had ik zoveel opgebouwd dat de afstand geen probleem was. Maar ik had wel veel pijn. Ik loop nog steeds niet pijnvrij.

Ik was te fanatiek bezig

Lopen geeft energie en zorgt ervoor dat je mentaal sterker bent. Maar als je fanatiek loopt, zoals ik deed, moet je zorgen voor gezonde voeding, voldoende slaap en aan krachttraining doen. Dat, in combinatie met werk en een gezin is moeilijk. Achteraf gezien was ik te fanatiek bezig.

Hardlopen en moederschap

Zowel moeder zijn als hardlopen zijn niet makkelijk. Voor allebei heb je een ijzeren discipline en doorzettingsvermogen nodig. Maar je krijgt er veel voor terug! Hardlopen is in ons gezin ingeburgerd. Mijn man en ik lopen allebei hard. Voor onze dochters is het de gewoonste zaak van de wereld als papa of mama hardloopkleding aan trekt en even weg is. De oudste (6) toont ondertussen ook interesse in hardlopen. De jongste is iets 'luier'. Zij vraagt nog niet of ze mee mag lopen.

Wij leren onze kinderen dat sport gezond is, beiden kinderen doen aan sport hoe klein ze ook zijn. Wij zouden het toejuichen als onze kinderen blijven bewegen. Je kan ze echter niet verplichten. Ik ben er zelf van overtuigd wat je doorgeeft aan je kinderen, ze oppikken …

Wedstrijden en hardloopevenementen

Om mijzelf te motiveren schrijf ik mij regelmatig in voor wedstrijden. Dit zorgt ervoor dat ik doelbewust train. Maar mijn valkuil is dat ik te fanatiek wordt. Dat mag wel iets minder. Lopen moet leuk blijven. Mijn lichaam was begin september 'moe'. Met alle gevolgen vandien. Ik rende niet geconcentreerd en daardoor viel ik.

Waar ik niet van houdt is de drukte van hardloopevenementen. Zeker als het warm is, maakt de massa me nerveus. Hardlopen is op het moment waanzinnig populair. Mensen willen bekende wedstrijden lopen, en dan iedereen voorbij lopen. Ik houd niet zo van massa bijeenkomsten. Bovendien heb ik een hekel aan het vervoer naar een wedstrijd, en het lange wachten. Ik vind het lastig om in te schatten hoeveel ik moet eten en drinken, en begin daardoor vaak al vermoeid aan een wedstrijd.

Aan de andere kant, geven wedstrijden je vleugels. Je wordt aangemoedigd, je gaat altijd net dat ietsje sneller. De kick dat je de finish bereikt, je grenzen hebt verlegd is heerlijk. Het gevoel hebben dat je even belangrijk bent, dat een wedstrijd voor jouw werd uitgetekend! Als je een medaille krijgt, ben je zo blij als een kind. Elke medaille hangt fier in onze slaapkamer te pronken :o))

Of ik in de toekomst nog wedstrijden zal lopen weet ik niet. Op dit moment ben ik al blij als ik weer buiten durf te lopen. Al het andere is meegenomen. Mijn ultieme droom was om ooit een marathon te lopen. Of die droom nog ingevuld wordt ?

Hardloop apps en gadgets

Ik loop momenteel met de hardloopapp Runkeeper via de iPhone. Daarnaast met een hele oude Polar zodat ik niet over mijn hartslaglimiet ga. Maar ik ben op zoek naar een nieuw degelijk sporthorloge. Ik ben verzot op statistiekjes o))Ik loop altijd op muziek. Muziek zorgt ervoor dat ik sneller mijn loopritme vind. Bovendien lijkt de tijd sneller te gaan.

Hardloopkleding en schoeisel

Ik loop zowel in hardlooprokjes als in tights. Tijdens een wedstrijd draag ik meestal een rokje en hoge sokken. En ja, ik besteed aandacht aan de juiste outfit :o)) Ik stem de kleuren van mijn kleding op elkaar af.

Er gaat niets boven nieuwe loopschoenen ! Je lijkt te zweven over de grond. Mijn aankopen doe ik via een running center. Zj weten welke schoen het beste bij me past. Vroeger liep ik met Saucony. De afgelopen twee jaar op  Brooks . Sinds Saucony zijn hielzool heeft aangepast, ligt hij met niet meer. Dit jaar vallen de Brooks voor vrouwen mee. Vorig jaar echter zat ik met mijn maatje 42 eerder in een mannenschoen.

Het is mooi dat Nike altijd met mooie schoenen afkomt. Maar mij zitten ze niet lekker. Ik kies voor comfort, en dan is schoonheid bijkomstig. Zeker na mijn blessures moet ik degelijke schoenen dragen.

Hardloopliteratuur en lectuur

Ik heb een kookboek, en een boek om voor een marathon te trainen. Toen we vorig jaar trainden voor de 20 km van Brussel, haalden we veel informatie uit het hardlopers kookboek van Barbara Kerkhof. We begonnen als een gek op onze voeding te letten. Persten enthousiast bietensap, aten havermout  en pasta’s de avond voor de wedstrijd etc. Sinds mijn val ben ik hier minder mee bezig.

Op Runner's World heb ik een abonnement ! Het is leuk om trainingstips te krijgen en informatie over kracht-/coretraining en voedingstips. Alleen voel ik mij soms een zwakke loper als ik al die verhalen lees over het Dreamteam !

Boodschap voor moeders die willen gaan hardlopen

Gewoon doen ! Zeg nooit: 'Ik heb geen tijd.' Tijd maak je ! Voor mij was de afstand van 0 naar naar 5 kilometer het zwaarst. Daarna werd het makkelijker. Hardlopen combineren met gezin en werk is niet altijd makkelijk. Ik loop de gekste momenten. In de zomer vertrek ik soms om zes uur ’s morgens voor een looprondje. Dat valt niet altijd mee, maar je krijgt er veel voor terug. Mijn lichaam is nu mooier dan voor mijn zwangerschappen. Ik ben fier dat ik na de bevallingen heb doorgezet. Hoe vermoeiend het soms ook is/was.

Lees ook Hardlopen na bevalling en Sporten als je zwanger bent.

Stel doelen. Schrijf je in voor een 5km wedstrijd ! Ben je onzeker? Schrijf je dan in voor een ladies only wedstrijd. En beloon jezelf als je een doel bereikt hebt. Trakteer jezelf op een looptruitje, een mooi sporthorloge, een ijsje :o))