Moederen in de 'fast lane'
De weken vliegen voorbij.
Ik wou dat ik zo snel kon rennen als de weken voorbij gaan!
Voel je de vaart?
Voel je de snelheid?
Dan ben ik niet als hardloper.
Maar dat ben ik wel als moeder.
De weken vliegen voorbij.
Ik wou dat ik zo snel kon rennen als de weken voorbij gaan!
Voel je de vaart?
Voel je de snelheid?
Dan ben ik niet als hardloper.
Maar dat ben ik wel als moeder.
In 2001 jaar begon ik met hardlopen, omdat mijn kraamhulp zei: 'Ik word altijd zo fijn rustig van hardlopen!'
Hoewel ik een hekel heb aan sport, loop ik nog steeds dagelijks hard!
Op Ren mama, ren deel ik mijn ervaringen en informatie over hardlopen.
Want je hoeft niet snel te zijn, om een hardloper te zijn!
Als het om hardlooproutes gaat, ren ik doorgaans in rondjes. Ik vind het niet leuk om ergens naartoe te rennen, en dan via dezelfde weg weer terug. Dat voelt saai en een beetje zinloos. Hoewel dat laatste eigenlijk onzin is. Wat mij betreft is bewegen en hardlopen eigenlijk nooit zinloos. Het is immers hoe dan...
Mijn hardloopschema's waarin lopen wordt afgewisseld met wandelen voor het broodnodige herstel zijn verrassend effectief gebleken. Mijn snelheid is aanzienlijk verbeterd en mijn duurlopen verdienen eindelijk de naam duurloop. Maar het beste aan de schema's vind ik hun toepasbaarheid op mijn dagelijks leven als moeder. Al mijn werkzaamheden hak ik in aangename tijdseenheden, die ik...
Op dinsdag-, donderdag- en vrijdagmorgen breng ik de kinderen in hardloopkleding naar school. Zo kan ik meteen gaan hardlopen, en daarna thuis aan het werk. Lekker efficiënt. Maar sinds ik Irene Wing Eastons boek 'Moe is moe' las, waarin ze schrijft over 'Sportieve moeders' die haar een schuldgevoel bezorgen, vraag ik me wel eens af:...
... valt als moeder niet altijd mee! (Bijna) Woordeloze Woensdag
Lange tijd vroeg ik me regelmatig af: 'Wanneer wordt dat hardlopen nou eens makkelijker?' En met 'makkelijker' bedoelde ik dat het me geen moeite meer zou kosten, en dat ik steeds sneller en moeitelozer zou kunnen lopen. Stiekem wachtte ik op dat magische moment waarop ik mijn veters zou strikken, de deur uit zou sjezen...
Je hebt van die dagen waarop de zon je teder wakker kust, de luchten zijn stralend blauw en alles wijst er op dat dit een heerlijke dag wordt. Maar dan zeuren de kinderen dat hun boterham te dun belegd is, gooien ze hun beker met kleverige ranja om, en raken ze vervolgens slaags omdat de...
Subscribe now to keep reading and get access to the full archive.