|

Lopersbenen

lopersbenenEen tijdje terug schreef ik over een serveerster die mij, in hardlooptenu, aanzag voor een wandelaarster. En ik zette er een foto bij van mezelf in de betreffende outfit.

Een post met dezelfde strekking schreef ik op mijn Engelstalige blog Mom's Home Run. En ik kreeg een reactie van de eigenaresse van Sparkle Skirts, Leah Powell, waarin ze schreef dat die serveerster vast mijn benen niet had gezien, want dat ze dan wel had geweten dat ik een hardloopster ben. Ik werd daar helemaal blij van. Wat geweldig om 'lopersbenen' te hebben.

Maar mijn onverwachtse blijdschap over deze erkenning dat ik wel degelijk een hardloopster ben, maakte me ervan bewust dat ik me ondanks 10 jaar hardlopen nog steeds een beetje een bedriegster voel, die zegt dat ze hardloopt! Ik loop immers geen marathons, of andere wedstrijden, en snel ben ik al helemáál niet. Ik mik altijd vooral op het uitlopen van een afstand, of het een bepaalde tijd volhouden. Proberen sneller te gaan zou dat doel in gevaar kunnen brengen.

Het is wonderlijk hoe ik me als hardloper nog regelmatig een fraudeur voel. Als moeder heb ik daar tegenwoordig minder last van, hoewel ook daar me nog wel eens het gevoel kan overvallen van: 'Welke onverantwoordelijke gek is er weggegaan, en heeft mij de touwtjes in handen gegeven?!'

Als ik nu mijn rondje loop, dan warm ik mij aan Leah Powells woorden en bedenk vergenoegd: 'Ik heb lopersbenen!'

Similar Posts

One Comment

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.