Lichtvoetig

Ik merkte het meteen toen ik de deur uit rende: ik was lichtvoetig! In tegenstelling to mijn normale tred, waarin stroop een grote rol speelt.

Ik durfde het bijna niet te geloven, en daardoor realiseerde ik me dat lopen meestal hard werk voor me is. Mijn geest is weliswaar gewillig, maar het vlees is zwak.

Als een soort Guus Hiddink op speed, vuurt mijn geest mijn lichaam dan aan: 'Je kúnt het! Volhouden!' terwijl mijn lichaam chagerijnig antwoordt: 'Hou je nou maar koest, ik doe het toch! Maar ik hoef het niet leuk te vinden!'

Maar nu droeg mijn lichaam me enthousiast over de straten, en ik moest het zelfs een beetje intomen, aangezien er zestien kilometers op het programma stonden. Moeiteloos vlogen ze voorbij, en ik heb ze nog nooit zo snel afgelegd.

Waarom kan het moederschap niet ook zo zijn?! Soms valt het moederschap me net zo zwaar als een marathon, vooral nu, na maandenlang zomervakantie.

Maar mijn loop heeft me vervuld met hoop. Als het kan gebeuren bij het lopen, dan kan het ook gebeuren bij het moederen!

Similar Posts

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.