Kinderen van hardlopers...
Als solo-hardloper ben je verantwoordelijk voor je eigen vermaak.
Dat kunnen je eigen gedachten zijn, maar ik kies er meestal voor om te luisteren naar zielige country and western liedjes.
Terwijl ik luisterde naar het droevige lied over Bobby van Reba McEntyre kwam ik langs dit treurige stilleven:
Stilleven
Iemand had zijn lege pakje sigaretten onverschillig in de berm gesmeten. Onwillekeurig stopte ik, want ik was nieuwsgierig wat er op stond. Ik ben namelijk altijd weer onder de indruk van de akelige beelden en boodschappen die ze op de verpakkingen van sigaretten zetten.
Wat een apart werk lijkt me dat.
Dat je 's ochtends gaat zitten en probeert te bedenken welke beelden en tekst mensen zullen afschrikken van het kopen van sigaretten. Bovenstaand plaatje vind ik erg goed gevonden. Een zielige baby met een fopspeen waar een sigaret uitsteekt. En alsof dat beeld niet genoeg is, wordt het gevolgd door de onheilsboodschap:
'Kinderen van rokers gaan zelf vaak roken.'
Zou het werken?
Toch vraag ik me af of een roker die zijn sigarettenpakje in de natuur gooit, gevoelig is voor dit soort beelden...
Eerlijk gezegd vrees ik van niet.
Ondertussen had Bobby van Reba McEntyre zich verzoend met zijn zoontje, en was ik bijna thuis.
Maar dat beeld van de baby met fopspeen en sigaret bleef me toch bij.
Werkt het andersom?
En ik vroeg me af: Zou het ook werken voor hardlopen? Dat kinderen van hardlopers vaak zelf ook gaan hardlopen?
Ik hoop het!
