Mijn loopschoenen carrière: van Schoenenreus tot speciaalzaak

Het is inmiddels 17 jaar geleden dat ik kennismaakte met hardlopen. Ik lag destijds in het kraambed, na de bevalling van mijn vierde kind. En mijn kraamhulp vertelde dat ze altijd zo graag ging hardlopen, en dat ze daar zo rustig van werd.

Haar verhaal sprak me zo aan, dat ik toen ik weer op de been was, een beginnersschema uitprintte, en het op een wandelen zette.

In die 17 jaar hardlopen, heb ik diverse loopschoenen versleten. En het leek me leuk om mijn loopschoenencarrière op een rijtje te zetten.

Beginnen met hardlopen op schoenen van de Schoenenreus...

Ik begon mijn loopcarrière op een paar oude 'sportschoenen' van wijlen de Schoenenreus. Ik zie ze nog zo voor me, wit met leuke roze bloemetjes en glitters! Ooit aangeschaft in mijn studententijd toen ik besloot dat aerobics 'hartstikke leuk' was.

Voordat ik tot de aanschaf van echte loopschoenen overging moest ik eerst maar eens aan mezelf bewijzen dat het hier geen tijdelijke gril betrof. Zoals mijn aerobicscarrière die 'helemaal níét leuk' bleek te zijn.

Witte sportschoenen met roze bloemetjes

Dus rende ik rond op mijn blitse witte sportschoenen met roze bloemetjes, en warempel: ik hield het vol! Maar door schade en schande wijs geworden stelde ik de aankoop van echte loopschoenen nog even uit. Bovendien: ze stonden zo leuk. Tot plotseling mijn knieën alarmerende steken van pijn begonnen te geven.

Blijkbaar waren al die waarschuwingen over het belang van goed schoeisel meer dan een list van hebberige fabrikanten om je een paar dure schoenen aan te smeren.

Naar de sportwinkel voor nieuwe schoenen

Dus ging ik naar een van de twee sportzaken die Doetinchem destijds rijk was en vertelde dat ik graag een paar hardloopschoenen wilde. De jongeling die me hielp presenteerde mij een aantal schoenen, en het werd me meteen al wel duidelijk dat er van leuke roze bloemetjes en glitter geen sprake was. Ook was ik onaangenaam verrast dat ik plotseling een maat veertig had, want tja 'loopschoenen vallen íétjes kleiner uit!' Ik koos de minst lelijke uit, van het mij tot dusver onbekende merk Asics, en ging naar huis.

Zo'n jaar lang liepen ze best goed, die schoenen. Maar toen breidde ik mijn afstand en snelheid uit, en kreeg ik alarmerende berichten van mijn scheenbenen.

Opnieuw naar de sportwinkel

Dus opnieuw naar een sportwinkel; inmiddels had Doetinchem ook een heuse hardloopwinkel, maar daar durfde ik niet goed naar binnen. Stel je voor, die was toch alleen voor 'echte' hardlopers. Bij sportwinkel nummer 2 lieten ze me op een lopende band lopen, en presenteerden mij vervolgens met een ander spuuglelijk stel sportschoenen, dat ik braaf aannam en afrekende.

Protesten van de scheenbenen

Dat ging opnieuw een paar jaar goed, tot mijn scheenbenen weer begonnen te protesteren. Dit keer vermande ik mezelf en ging naar de echte loopwinkel, waar ik niet alleen op een loopband moest rennen, maar waar een heuse film werd gemaakt van mijn hardlooptechniek. Daar liep ik in mijn vrolijke bloemetjesjurk en mijn sportschuiten over het LCD-scherm. Ik moet zeggen: ik heb best mooie benen zeg!

Na analyse van mijn looptechniek bleek dat mijn voet bij elke landing naar binnenzakt.  Dus kreeg ik een paar schoenen die mijn voeten dat zouden beletten.

Dat bleek inderdaad de oplossing.

17 jaar later

Inmiddels is het 17 jaar later, en koop ik trouw mijn hardloopschoenen bij een gespecialiseerde hardloopwinkel. Meestal kan ik er ongeveer een jaar mee doen. Daarna krijg ik signalen van mijn lichaam dat het tijd is voor nieuwe schoenen.

In die 17 jaar heb ik gelukkig nooit hoeven overslaan vanwege een loopblessure. Ik geloof dus heel erg in het belang van goede hardloopschoenen.

Maar stiekem droom ik nog wel eens van zo'n mooi paar loopschoenen met roze bloemetjes ; )

Waar kocht jij je allereerste paar loopschoenen? En van welk merk?