Verdwaalloop

verdwaalloopMijn verlangen naar avontuur, in combinatie met een ernstig gebrek aan richtingsgevoel, zorgen er regelmatig voor dat ik meer van de Achterhoek zie, dan mij lief is.

Terborg

Zo rende ik op een zonnige zondag probleemloos zeven kilometer naar het plaatsje Terborg, dat dappere pogingen doet zich te herstellen van de leegstand. Op het vroegere dorpsplein staat weer een prachtige pomp, die je met een knop kunt bedienen, waarna hij water gaat spuwen. En her en der zie je dat de leegstaande winkelpanden zich weer vullen, met onder andere een tattoo shop.

Spijkerbroek hangen: maar 50 cent!

Op de terugweg liep ik regelrecht een braderie op. Met kraampjes die uitnodigden tot Spijkerbroek Hangen voor maar 50 cent, en eentje waar je fluorescerende bh-'s kon kopen. Ik vond het wel leuk. tot ik op een mensenmassa stuitte.

Paadje langs het spoor

Toen besloot ik dat pittoreske zandpaadje langs het spoor te volgen. Wel een beetje griezelig vanwege de verlaten aanblik, en het struikgewas. Maar ik stelde mezelf gerust met de gedachte dat er elk half uur een trein voorbij denderde, en dat eventuele moordenaars daarom vast niet zouden toeslaan.

Ben ik daar?! En waar is daar?

Op een gegeven moment werd het toch wel erg bossig om mij heen, en toen ik een paadje zag richting woonwijk, rende ik daar dankbaar in. Toen dácht ik dat ik wist wat ik was, maar dat bleek onterecht. En even later ontdekte ik een heuse bibliotheek en een sportveld waar ik ooit wel eens van had gehoord. Maar dat die dààr waren, nee, dat had ik nooit gedacht. Alleen, waar was 'dààr'?!

't Onland

Ik besloot, in wat ik vermoedde dat de juiste richting was, te blijven lopen, maar moest uiteindelijk concluderen dat ik hopeloos verdwaald was. Gelukkig zag ik een vriendelijke moeder die een koddig paardje uit liet, met daarop haar dochter, en vroeg haar de weg. Ik bleek redelijk dichtbij een lokaal café-restaurant, 't Onland' te zijn, en opgelucht rende ik weer verder.

Eigenwijs

Maar in plaats van braaf naar dat café-restaurant te rennen, dacht ik een betere en snellere route te wete. Daarom ging ik in plaats van rechtsaf, linksaf, in de veronderstelling dat ik wist wat ik deed.

Maar wat bleek? Dat wist ik dus niet. En al snel draafde ik wéér over donkere bospaadjes, en merkte dat ook angst je vleugels kan geven. Opgelucht zag ik uiteindelijk een drukke weg, en rende daar naar toe. Verrast keek ik om me heen: 'Ben ik híér?!'

Wijs geworden

En toen heb ik, wijs geworden, alle spannende paadjes links laten liggen en ben braaf rechtsom naar huis gerend. In totaal heb ruim ik 18 kilometer afgelegd, in plaats van de geplande 14 kilometer.

Met dank aan mijn hang naar avontuur en gebrek aan ruimtelijk inzicht.

Zie ook Hardlooproute maken!

Similar Posts

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.