Slecht Weer Loper
Wind, hagel, sneeuw en regen, ze deerden me niet. 'Is dit alles wat je hebt?' schreeuwde ik overmoedig tegen Moeder Natuur tijdens de strenge winter, en liep triomfantelijk nog wat harder. Uit de strijd met de elementen kwam ik altijd als de winnaar!
Maar toen zette Moeder Natuur de zon in, en stookte de dagen op tot tropische temperaturen. Plots verstomden mijn kreten van triomf, en maakten plaats voor nederigheid. Want de hitte, die deert mij wel.
Ik krijg het er namelijk warm van. Heel warm. En als ik het heel warm heb dan voel ik mij moe en geïrriteerd, en verander bovendien in een lopend buffet voor enge vliegen en insekten.
Dus sta ik vroeger op dan de zon, en loop nóg wat langzamer. Ik doe mijn speciale fartlek training: ik ren van schaduw naar schaduw, en pas mijn route aan.
Als het niet kan zoals ik wil, dan moet het maar zoals het kan.
Want waar een wil is, is een weg, en daar kan je dan op lopen!
Of wandelen.
Aan het weer verander je toch niks dus heeft het ook geen zin om over te klagen. Tijdstip en tempo aanpassen.
Gelukkig loop ik altijd al vroeg. Hoewel het zaterdag toch wel bikkelen was. Gelukkig was het vanmorgen al een stuk koeler want Evy had 10-10-12 min. voor me in petto!
Meestal loop ik op mijn vrije dagen zodat ik helemaal zelf kan bepalen hoe laat ik ga hardlopen. De afgelopen tijd was dit regelmatig om 6 uur 's ochtends. Heerlijk. Ben daarna wel de hele dag bezig om het vocht weer op peil te brengen.