Oostenrijkste kindermarathon zorgt voor commotie
Er zijn tegenwoordig veel hardloopwedstrijden waar kinderen aan mee kunnen doen. Zo ook in het Oostenrijkse Linze. Daar was afgelopen zaterdag een zogenoemde kindermarathon. De drie- en vierjarige kinderen moesten 400 meter lopen.
De ouders mochten naast ze meerennen als steun en om ze aan te moedigen.
Niets aan de hand zou je zeggen.
Ouders sleuren kind mee naar de finish
Maar na afloop kwamen er foto's* naar buiten waarop je grimmig kijkende ouders hun kind mee ziet sleuren. Sommige kinderen zie je huilen. Kranten vroegen zich af:
'Wie wil er nou winnen?'
Een van de organisatoren gaf toe: 'Het is niet de eerste keer dat we dit zien. Helaas neemt de ambitie van ouders van jaar tot jaar toe.'
De betreffende foto werd veel gedeeld op social media, en leidde tot boze reacties.
Linze symptoom van algemeen probleem?
De discussie is ondertussen hardlopen ontstegen. Het algemene onderliggende thema: ambitieuze ouders die hun kinderen pushen en dwingen zorgt voor veel discussie en oproer.
Als ik kijk naar de interviews met rennende moeders op Ren mama, ren dan zie ik daarin niet die druk en ambitie. Vrijwel alle vrouwen geven aan dat ze hun kinderen helemaal vrij laten in de keuze van hun sport. En het motto lijkt te zijn: 'Als ze het maar leuk vinden.'
Wat vind jij van de gebeurtenissen in Linze? Is het iets wat je in Nederland ook ziet?
*Vanwege copyright kan ik de betreffende foto hier helaas niet plaatsen. Maar via de link kun je hem zien!
Die arme kindjes! Vreselijk, als bij welke sport ook de ouders fanatieker zijn dan de kinderen. Niet echt motiverend natuurlijk om je kinderen, op deze manier te "steunen"
Ik vind zo'n programma als Toddlers and Tiara's ook al zo erg!
Oh ja, dat ken ik wel! Daar moeten sommige kinderen inderdaad ook huilen...
Mijn zoons zijn al volwassen en hoe het nu gaat met pushende ouders weet ik niet. Ik kan me niet herinneren dat het toen zo erg was. Wel dat je kind minimaal Havo moest doen, want als het kind onder dat niveau zat was het eigenlijk al 'mislukt'. Dat vond ik overdreven. Je hebt vroegbloeiers en laatbloeiers en kinderen die niet bij het schoolsysteem passen. Zoals mijn jongste, die een beelddenker is.
Qua sport was ik absoluut geen pusher. Zoons hadden net zo'n hekel aan sportdagen als ik en ik heb ze regelmatig ziek gemeld bij dit soort evenementen.
Nog even over die foto. Die kinderen kunnen flink pijn gehad hebben, zoals ze meegesleurd werden. Nare foto.
In het verlengde van dit onderwerp een kijktip: Trophy Kids. Deze docu is oa te vinden op Netflix
Oh leuk! Die documentaire ga ik zeker eens kijken.