'Hardlopen is te belastend voor je rug,' zeiden artsen en fysiotherapeuten tegen Muriel (47) toen ze kampte met zware rugklachten. Een emigratie naar Afrika schoof sporten definitief naar de achtergrond in haar leven.

Maar vorig jaar verhuisde Muriels gezin terug naar Nederland. Muriel zag daar erg tegenop. Om depressieve klachten te voorkomen, meldde ze zich aan bij Running Therapy. Bovendien leek de rustige opbouw van de trainingen Muriel een goede manier om blessures te voorkomen.

Dit is Muriels verhaal!

'Ik ben meerdere keren begonnen met hardlopen. Maar het ging altijd mis door blessures. Ik kreeg bijvoorbeeld last van mijn knieën en rug. Uiteindelijk werd hardlopen me afgeraden. Zwemmen mocht ik nog wel doen.

Ik was vroeger vrij sportief. Ik speelde basketbal en schaatste graag. Ik heb me altijd prettig gevoeld bij sport inspanning. Zelfs toen ik nog rookte en na 100 meter al bijna dood neer viel, voelde ik me na afloop altijd goed. Toen emigreerden we naar Afrika. En sporten in het zand, met temperaturen van 40 graden bleek niet aan mij besteed.

Maar door onze terugkeer naar Nederland overwoog ik weer te gaan hardlopen. De adviezen die ik de afgelopen zeventien jaar had gekregen hadden immers weinig geholpen. Hardlopen werd weer een serieuze optie. Ik had een artikel gelezen over running therapy, geschreven door de psychiater Bram Bakker. Het leek me een goede manier om de overgang van Afrika naar Nederland makkelijker te maken.

Mijn loopweek

Ik loop drie keer per week, 30 tot 60 minuten. Bij voorkeur in het bos. Ik kan ook in de polder lopen, maar dat vind ik vrij eentonig. Ik loop niet graag op asfalt. Geef mij maar een verend bospad!

Ik heb een trouw loopmaatje, onze hond! Ze vindt het heerlijk om mee te lopen. Naast gezelligheid, biedt ze me bovendien een gevoel van veiligheid als ik het donkere bos in duik. In het weekend loop ik met mijn man. Hij heeft altijd hardgelopen maar loopt gezellig met mij mee. Voor mij is dat een training, voor hem een herstelloopje na een "echte" training.

Motivatie om te lopen

Ik voel me altijd heerlijk na het hardlopen. Mijn conditie is verbeterd, en ik voel me fitter. Mijn hoofd is leeg en ik ben trots op mezelf dat ik toch maar weer gelopen heb. Soms heb ik van die loopsessies dat het niet gaat. Dan vraag ik me echt af waarom ik zo nodig moest gaan lopen. Het wordt dan bijna een psychologisch gevecht om toch door te zetten. Het is heerlijk als ik dat gevecht win!

Meer uitdaging heb ik op dit moment niet nodig. Ik doe dus ook niet mee aan wedstrijden.

Lichamelijke en psychologische factoren

Zowel de lichamelijke als de psychologische factoren van hardlopen vind ik belangrijk. Dat vind ik ook prettig aan running therapie. Je wordt begeleidt om zo te lopen dat het goed is voor je lichaam én psyche. Er is voor mij een duidelijk verband tussen die twee: ze beïnvloeden elkaar. Als je je lichamelijk fitter voelt kun je geestelijk ook veel meer aan, en omgekeerd.

Hardlopen geeft me de regie over mijn eigen lijf

Hardlopen heeft me de regie over mijn eigen lijf terug gegeven. Mijn rugklachten zijn niet erger geworden door het hardlopen, iets waar iedereen me voor waarschuwde. Er zijn zelfs dagen dat het lopen juist mijn rugklachten verminderd. Ik luister nu alleen nog maar naar mijn eigen lichaam, en hoor goed bedoelde adviezen voor mijn rug enkel nog aan.

Hardlopen en moederschap

Parallellen tussen hardlopen en moederschap zie ik niet echt. Behalve dat ik me kan voorstellen dat, als je helemaal gek wordt van je kinderen je beter je hardloopschoenen kunt aantrekken en je frustraties er uit lopen, dan het op je kinderen af te reageren. In die zin kun je hardlopen dus gebruiken als uitlaatklep voor het moederschap.

Mijn vier kinderen zijn erg sportief. De jongste twee volgen een topsport opleiding in rugby en trainen dus iedere dag. Ik heb één keer met ze hard gelopen. Zij liepen achteruit, en nog kon ik ze amper bijhouden!

Hardloopkleding en schoeisel

Ik heb een looprokje met een capribroek er aan vast. Ik zag laatst zulke leuke vrolijke looprokjes dat ik er zeker eentje ga kopen. Ik draag meestal vrij saaie hardloopkleding dus iets kleurrijkers mag wel eens.

Hardloopschoenen kopen vind ik niet echt leuk, maar ik trek er wel tijd voor uit. Gezien mijn rug zijn goede hardloopschoenen echt een must. Ik laat me dus bekijken/ opmeten etc. in een gespecialiseerde hardloopwinkel waar fysiotherapeuten werken. Tot nu toe is het me helaas niet gelukt een leuke hippe hardloopschoen te scoren. De geschikte modellen voor mij zijn altijd saai grijs met blauw. Op dit moment loop ik op Saucony's. Hiervoor had ik Brooks.

Hardloop gadgets en apps

Ik loop met mijn mobieltje waar de hardloop app Runkeeper op staat. Ik heb net voor mijn verjaardag een hartslagmeter gekregen. Maar die heb ik nog uitgeprobeerd. Ik vind het super leuk om de route/ snelheid/ km etc te zien en bij te houden.

Ik loop zonder muziek, want tijdens het hardlopen zoek ik de stilte. Misschien zou ik in de stad wel met muziek lopen.

Mijn boodschap voor moeders die willen gaan hardlopen

Heel rustig beginnen om blessures te voorkomen. Als je net begint krijg je na een aantal weken het gevoel dat je verder kunt rennen dan je schema aangeeft. Niet doen! Je uithoudingsvermogen kan het aan, maar je spieren en pezen nog niet. Juist in die fase heb je de meeste kans op blessures.