Judith loopt

'Mama, wil je alsjeblieft stoppen met roken? Ik wil niet dat je dood gaat!'

Dat vroeg Judiths oudste zoon (12) twee jaar geleden aan haar.
Judith liep naar de keuken, keek haar man aan met de shag en de filters nog in de handen, en gooide alles acuut in de container.

Twee weken later begon Judith een nieuwe verslaving: hardlopen.

Judith is 39, en moeder van drie kinderen. Een zoon van 12, een dochter van bijna 10 en een zoon van 4.

Dit is haar verhaal.

Het begin van mijn hardloopcarrière

Ik was net gestopt met roken en stond langs de lijn bij een voetbalwedstrijd. Een andere moeder riep: 'Hardlopen zou wat voor jou zijn!' Op 13 mei 2012 trok ik een paar versleten sportschoenen aan en vertrok met Evy op een mp3-spelertje en een koptelefoontje in mijn oren. Een verslaving zag het levenslicht. Mijn man startte kort daarna met hardlopen.

Ik had nooit gedacht dat ik ooit zou gaan hardlopen!

Hardlopen is iets wat ik nooit verwacht had te gaan doen. Helemaal niet nadat ik in 2001 een zwaar auto-ongeluk kreeg en meerdere breuken opliep. Ik had jarenlang bekken-en rugpijn. Tot ik na de geboorte van de jongste ineens nergens last meer van had. Ik heb nog steeds een bekkenscheefstand en een beenlengte verschil van ruim 3 cm, maar ik heb geen pijn meer. Volgens de arts heeft de jongste met zijn geboorte alles weer 'rechtgetrokken'.

In 2011 en 2012 ben ik vervolgens ook nog meermalen geopereerd aan mijn beide voeten vanwege Hallux Valgus -scheefstand van de grote teen-, waardoor ik verwacht had altijd last van mijn voeten te houden. De orthopeed raadde me voetbal af, maar ik mocht best gaan hardlopen zei hij. Dat heb ik blijkbaar goed onthouden. Het is mede door het ongeluk en de operaties een kick om elke keer weer thuis te komen en te denken: 'Zo! Die km's zitten er weer in.'

Ik kan me het leven zonder hardlopen niet meer voorstellen, en prijs me nog vaak gelukkig dat ik na het ongeluk de mazzel heb gehad toch nog zo van sporten te leren genieten. Afgelopen 10 mei liep ik zelfs een nieuw Persoonlijk Record op de 5 km. Het was die dag exact 13 jaar geleden dat ik uit mijn auto werd bevrijd door de brandweer. Een zeer emotioneel moment en de tranen kwamen na die wedstrijd ook al snel.

Mijn loopgewoontes

Mijn schema vertelt me dat ik meestal 3 keer maar soms ook 4 keer in de week train. Ik woon in een dorp, en ben daardoor snel in de natuur. Maar als ondergrond had ik altijd graag asfalt. De afgelopen weken heb ik ontdekt dat een duurloop in het bos toch ook wel erg leuk is. Helaas heb ik een zwakke linkerenkel, en in het verleden ben ik er wel eens doorgegaan. Dus voorzichtigheid is nog geboden.

Trainen op hartslag is makkelijker in je eentje

Ik liep aanvankelijk alleen, daarna met een vrouwtje uit de straat. Maar omdat ons tempo nogal verschilde, besloten we bij de plaatselijke atletiekvereniging te gaan. Zij traint daar nog steeds wekelijks. Ik ben nog wel lid, maar loop weer alleen. Dat is omdat ik  van tempo-trainen ben overgestapt naar trainen op hartslag. En dat moet véél langzamer dan ik gewend was. Dit voelt echter véél beter.

Het voordeel van alleen lopen is dat je kunt gaan wanneer je wilt, en met niemand rekening hoeft te houden. Het voordeel van een groep is dat het je kan helpen motiveren. Het nadeel van alleen lopen is dat je sommige stukken in het donker, of sommige stukken door het bos wat links laat liggen. Zeker als vrouw vind ik. Het nadeel van de groep is in mijn geval dat ik overtraind raakte, omdat je tempo net anders kan liggen dan dat van anderen.

Mijn hardloopmotivatie

• De voldoening,
• De analyse naderhand om te zien of je vooruit bent gegaan
• Meedoen aan wedstrijden
• Als ik niet loop mis ik het
• Er zijn zoveel leuzen te vinden als motivatie om te gaan of blijven hardlopen, ik heb er ook eentje. Dit jaar heb ik mogen ervaren hoe het is om niet altijd als laatste te eindigen bij een wedstrijd. Ik heb mogen voelen hoe het is om heel zachtjes aan, door heel rustig te starten, uiteindelijk lopers in te halen en voor het eerst te zien hoe zwaar sommigen het hebben. En ik vroeg me af: 'Wat zou mij vorig jaar gemotiveerd hebben om te blijven rennen, het niet op te geven als de zoveelste je voorbij racet?' Het antwoord heb ik laten drukken op de rug van een t-shirt: 'Your Pace or Mine?'

Hardlopen en moederschap

Beide gaan niet altijd van een leien dakje, maar met de beste wil van de wereld maak je er toch wat van!

Hardlopen maakt me een vrolijkere moeder. Afgezien van het feit dat hardlopen gewoon gezond is, kan ik er ook echt mijn hoofd mee leegmaken. Af en toe even los zijn van de kinderschare om me heen, geeft me de energie om op de 300e "Mamaaaa??" nog steeds vriendelijk met "Jahaa?" te antwoorden.

Kinderen lopen ook

We nemen de kinderen vaak mee op wedstrijdjes. Soms trainen ze zelf een stukje met me mee. Als ik een duurloop heb van bijvoorbeeld 15 km, dan loop de oudste wel eens 3 km mee. Mijn dochter, de middelste, zit zelf op atletiek en zij loopt dus vaker. Alle kinderen hebben al meegedaan metwedstrijdjes. De oudste twee al een keer of 6, een wedstrijd over 1 km. De jongste heeft pas zijn eerste 500m wedstrijdje aan de hand van mama gelopen. Trots dat ie was op zijn medaille!

Er is natuurlijk voorzichtigheid geboden bij kinderen en hardlopen. Zij bepalen het tempo en vooral het plezier staat voorop. Ik vind dat het geen kwaad kan om ze af en toe te laten rennen. Beweging is in deze 'zit- en game-tijden' geen luxe.

Wedstrijden en loopevenementen

Het hele gezin doet mee aan wedstrijden. Wedstrijden dagen je uit, houden je scherp en geven een doel aan het harde werken van bijvoorbeeld intervaltrainingen. Als ik geen wedstrijden deed, zou ik waarschijnlijk erg eenzijdig trainen.

Aanvankelijk deed ik mee om mezelf te meten met de rest. Toen ik erachter kwam dat ik niet de snelste was, en ook nooit zou worden, ging ik wedstrijden lopen tegen mezelf. Pas dit jaar win ik die ook.. 😉

Prijzen zijn niet belangrijk. De medaille, die overigens elke deelnemer krijgt, hangt wel in het zicht op onze slaapkamer. En ik bewaar ook alle startnummers. Maar op een podium, nee, dat gaat niet gebeuren.

Gadgets en hardloop apps

Bij elke training neem ik mijn Garmin Forerunner 210 gps-horloge mee met hartslagmeter. Daarnaast mijn iPhone met daarop de Nike+ app. Beide houden bij wat ik doe. Telefoon mee tijdens het rennen vind ik sowieso een vrij veilig idee.

Aangezien ik met de Nike+ app loop, loop ik ook met muziek. Een tijdje heb ik dat niet gedaan en toen merkte ik dat ik mijn ademhaling en het gedreun van mijn, en andermans voeten me irriteerde. Vreselijk, dus leid ik mezelf af met muziek.

Hardloopkleding en schoeisel

Ik heb twee hardlooprokjes van die zwarte met broekje eronder die jij, Nicole, vorig jaar getest hebt van de Lidl. Door jouw tip ben ik ze gaan halen. Heerlijk rokje!

Loopschoenen koop ik helaas minder frequent dan hardloopkleding. (Vandaag nog een super coole, gave kleurtjes Adidas short bij de Intersport gekocht.) Maar als ik eerlijk ben, ik heb altijd al een schoenentic gehad, dus als ik een berg geld had, zouden er ook vaker loopschoenen aangeschaft worden.

Ik ben een Asics fan. Ik heb eerst twee paar van de Scapino gehad. Daarna ben ik voor de Pulse 3 gegaan en nu loop ik op de Pulse 4. Daarnaast heb ik de Noosa Tri8, een enorm knallende schoen qua kleurtjes. Als je durft, zet dan eerst je zonnebril op en google maar eens.

(Noot van Nicole: Ik was nieuwsgierig, en hier een plaatje! Judith heeft niets teveel gezegd!)

Hardloopboeken en lectuur

Ik lees zelden een boek over hardlopen. Wel heb ik de halve marathongids van de Runners World van a tot z gelezen.

Elke maand ligt de Runner's World hier op de kast. Mijn echtgenoot koopt hem bij de boekwinkel, maar ik lees hem zelden. Als ik een vraag heb, zoek ik het antwoord meestal direct op internet. Maar.. wie weet, als ik ooit de rust kan vinden. Elk tijdschrift wordt sowieso mooi bewaard.

Mijn boodschap voor moeders die willen gaan hardlopen

Denk niet te snel dat je geen tijd hebt. Er is een gezegde: 'Doe elke dag een half uur iets voor jezelf. En als je geen tijd hebt, doe het dan een heel uur. ;-)'
Vooral moeders die af en toe het gevoel hebben over te lopen, door werk, het moederschap, iedereen die je claimt, die iets van je nodig heeft: Ga er even uit en probeer te genieten van dit moment voor jezelf. Het zal je een nóg betere moeder maken.

Mijn toekomst als hardloopster

Ik hoop na een aantal mooie en goede halve marathons, een keer een hele te kunnen lopen. Waarschijnlijk gebeurt dat in 2017. Voor de rest hoop ik gewoon te kunnen blijven genieten van elke training.