Liesbeth rent
In dit eenentwintigste portret van onze rubriek Rennende moeders kun je lezen over Liesbeth!
Liesbeth (42), is moeder en auteur van bord- en kaart spellen. Met name kinderspellen. Ze woont samen met haar partner en dochter Puk (7) en zoon Stoer (5) in het prachtige Limburgse heuvelland.
Hoe ben je begonnen met lopen? Hoe oud was je toen?
Ik wilde helemaal niet hardlopen. Ik had eindelijk een skatemaatje gevonden, en die wilde wat buikvet weg zien te krijgen. Ik zei dat de enige echte goede remedie hardlopen zou zijn. En toen vond zij dat we dan maar gingen hardlopen.
Dat was even slikken, maar wel iets wat ik altijd graag had willen kunnen, dus het voelde als een 'nu of nooit' moment. Van een andere ouder kregen we het beginnersschema van Runner's World en daar zijn we mee begonnen. Dat is nu drie jaar geleden.
Ik zou er alleen nooit aan zijn begonnen. Maar ik wist dat mijn skate-maatje de drive bezat om dit serieus aan te pakken, dus heb ik maar meegedaan. En het is nu zo kicken dat ik het kan. Ook als ik weken 'stil' sta, kan ik op elk moment mijn loopschoenen weer aantrekken en gewoon gaan!
Waar loop je het liefst: in natuur gebied of liever in de stad?
Ik zou best in de natuur willen lopen, die is hier volop. Maar ik ben een avondrenner en ren voor mijn veiligheid door de woonwijken. Het motiveert me enorm als ik al die mensen zie, die op de bank GTST zitten te kijken.
Hoe vaak loop je?
In het begin 3 tot 4 keer per week. Dat moest ook van het schema, en ik was bang dat ik het niet meer zou kunnen als ik dat niet zo regelmatig deed. Maar hardlopen is altijd mijn laatste en meest luie optie. Ik doe liever andere sporten, maar die vergen specifiekere weertypes en meer tijd en daglicht. Dus als ik dat niet haal, dan ga ik rennen. Momenteel ongeveer één keer per week een half uurtje.
Hoe zie je je toekomst als hardloopster?
Zoals het nu gaat vind ik het prima. Heel af en toe sluipt de kick er in. Dan pik ik een extra lusje mee, of doe ik tussensprintjes. Ik hoop dat dat zich uitbreidt, maar vooralsnog gebeurt dat niet echt. Ik wil hardlopen in ieder geval blijven doen op regelmatige basis. Het is een mooie aanvulling.
Loop je alleen of in een groep?
Ik loop vaak alleen. Mijn toenmalige renmaatje haakt om diverse redenen vaak af. Samen is gezelliger, maar mevrouw langbeen gaat veel sneller dan voor mij comfortabel is. Alleen ren ik met muziek, of met een luisterboek in één oor.
Wat motiveert je om te gaan hardlopen? Wat drijft je?
Fysieke fitheid, betere weerstand, betere conditie, en als ik ’s avonds niet sport of werk dan val ik gewoon boven mijn boek in slaap. Dat is zonde. Wie naar buiten gaat beleeft iets. Al is het maar dat ik een egeltje, of een kikkertje zie.
Ik heb sinds dit jaar een nieuw sportvoornemen. Niet meer theeleuten met koekjes, maar vriendinnen uitnodigen om mee te bewegen. Dan heb je samen bewogen en bijgekletst! En het werpt zijn vruchten af.
Maak je verschil tussen lichamelijke en psychologische redenen om te lopen?
Het gaat me vooral om het lichamelijke. Ik wil gezond oud worden voor mijn kindjes. Ik wilde bijvoorbeeld niet een moeder zijn die niet mee kan rennen met een kind dat leert fietsen. De psychologische voordelen zijn er zeker. Doordat je je fitter en lekkerder voelt, tijdens maar vooral na het sporten.
Wat betekent hardlopen voor jou?
Een moetje. If all else fails, dan moet ik maar gaan hardlopen. Maar ik vind het niet vervelend, en kijk er soms zelfs naar uit. En het is een kick dat ik het kan. Als ik het zelfs kan, dan moet iedereen het kunnen.
Zie je parallellen tussen hardlopen en moeder zijn?
Nee. Hardlopen is elke keer weer een bewuste keuze. Ga ik, of niet. Maar moeder ben ik (sinds zeven jaar) altijd. En dat is elke dag een feestje.
Kun je hardlopen gebruiken in je moederschap?
Niet direct. De fysieke fitheid helpt bij dagelijkse dingetjes, zoals bijvoorbeeld het leren fietsen, of snel een kind van de stoep plukken omdat hij richting de straat hobbelt. Maar niet mentaal of zoiets.
Leer je je kinderen ook hardlopen? Waarom wel/ niet?
De kinderen weten dat ik hardloop, maar omdat ik het ’s avonds doe als zij in bed liggen is het niet iets wat we samen doen. Ze hoeven het van mij ook niet te doen. Onze kindjes bewegen de hele dag. Klauteren, spelen, trampoline springen, rennen, sporten, fietsen, skaten, touwtje springen, etc. Er is geen noodzaak voor, of lol aan, om zomaar een stuk te gaan rennen.
Ik motiveer ze om te bewegen, en gebruik zelden een auto.
Raad je het je kinderen aan?
Mwoah. Niet direct denk ik. Als ze ouder zijn, en ze vragen er naar, en ze zouden het graag willen dan zou ik ze wel helpen. Maar er zijn zoveel sporten om uit te kiezen, dat ik dit niet perse aan zou raden. Je ziet ook bijna geen kinderen hardlopen, terwijl je hun oudere soortgenoten wel regelmatig in neonkleurtjes langs ziet komen.
Loop je met 'gadgets'?
Ai! Ja. Ik hou van gagdets, al heb ik het sinds mijn smartphone weer wat rustiger. Voorheen liep ik met hartslagmeter, een PC 15 van Sigma en de Garmin Forerunner 205 gps om de afstand te meten. En dan nog een mobieltje voor de muziek en de bereikbaarheid.
Nu heb ik alleen nog de smartphone met het gratis Endomondo appje. Een aanrader. Je geeft je gegevens in, en hij rekent uit waar je bent geweest, hoe lang, hoe hard en geeft zelfs de verbruikte calorieën aan. En aangezien die overeenkomen met de calorieën die mijn hartslagmeter aangeeft, gebruik ik die bijna niet meer. Zo af en toe om gelukzalig te bemerken dat mijn hartslag in rust er met sprongen op vooruit (achteruit dus) gegaan is. Met een slechtere conditie heb je een hogere hartslag. Mijn conditie is nu redelijk.
Verder heb ik een kick-ass jasje, niet speciaal voor hardlopen maar voor alle sporten. Opgefrommeld niet groter dan een iets dikkere pingpongbal. Duur maar effectief! Voor mijn andere sporten gebruik ik nog een camelbag, en eventueel wel de speciale horloges.
Doe je mee aan wedstrijden? Waarom wel of waarom niet?
Nee. Ik ben totaal niet competitief. Nooit geweest, zal het nooit worden. En ik zou maximaal 5km rennen of zo. Dat is me al die heisa niet waard. Inschrijven, ergens heen gaan, wachten, gedoe, kort stukje rennen en dan weer in omgekeerde volgorde terug naar huis. Dat haalt veel weg van de simpliciteit van de activiteit.
Loop je op muziek? Waarom wel, of juist niet?
Ja, of een luisterboek. Gisteren met de muziek van de Nederlandse rapper Gers Pardoel. Daar wordt ik vrolijk van. Ik ren met muziek omdat ik mijn eigen gehijg dan niet hoor.
Op lastige momenten concentreer ik me op de muziek, of 'zing' ik mee om mijn ademhaling te reguleren. Dat is dan zo'n een beetje hetzelfde als kletsen onder het rennen. En ik wil een in de vetverbrandingszone blijven, dus als ik nog mee kan zingen of kletsen dan zit ik goed.
Draag je ook looprokjes? Waarom wel of juist niet?
Nee, geen looprokjes. Ik vind het lastig om te zeggen tegen zo een enorme fan van die rokjes, maar ik heb daar waarschijnlijk een te vastgeroest beeld bij. Een rokje vind ik geen sportkleding. Ook al maken ze het. Ik vind het geen praktisch kledingstuk.
Ik kan me voorstellen dat zelfs al had ik het lijf en de benen er voor, ik het niet zou dragen.
Vind je loopschoenen kopen leuk?
Hier heb ik geen positieve of negatieve gevoelens bij. Ik vind het wel leuk, maar het komt, mede omdat ik niet heel veel kilometers maak natuurlijk, niet veel voor. Ik ben nu aan mijn tweede paar bezig. Het 3e paar staat al in de kast, maar ik vind dat ik die nieuwe schoenen moet verdienen door eerst eens even serieus wat kilometers af te leggen.
Wat vind je van Paula Radcliffe?
Ken ik niet.
Heb je favoriete boeken over hardlopen?
Nee, ik lees bijna geen non-fictie. Ik heb destijds wel de boeken van/over Lance Armstrong gelezen en die motiveren dan wel om in beweging te komen.
Lees je het tijdschrift Runner's World?
Nee. Geen tijd voor. Ik lees überhaupt weinig, tot geen tijdschriften. Zo rond de tour de france kopen we wel eens wat wieler tijdschriften en dan wil ik graag wat van die heroïsche verhalen lezen. Wegdromen. Maar een tijdschrift over hardlopen heb ik nog nooit bekeken.
Favoriete sportschoenen?
Ik heb Asics gehad die waren prima. Nu heb ik Reebok en die zijn ook goed. Het paar wat in de kast ligt is ook van Reebok. Ze gaan allemaal niet heel erg hard 🙂
Heb je een boodschap voor moeders die willen gaan hardlopen?
Doen! Ook al denk je dat je het niet kunt, je kan het wel. Die beginfase is de hel. Na één minuut rennen wilde ik liever voor dood in het gras gaan liggen in plaats van nog één voet verzetten. En dan komt het punt in het schema waarbij je van 2X 15 minuten naar ineens een half uur gaat. Je hele mentale gestel gilt het uit. DAT KAN IK NIET!!!! Maar je kunt het wel. En dat is een verbazingwekkende ontdekking.
Het probleem met starten is denk ik dat de meesten te hard van stapel lopen. Gewoon echt rustig aan doen, en dan het lopen opbouwen. Ik ben al jaren blessurevrij en spierpijnvrij.
Wil je meer lezen van Liesbeth?
Bezoek dan haar blog Do and diet.
Zo leuk om weer een rennende mama te ontmoeten!