Hardlopen om het lopen

Soms lees je van die teksten waarvan je denkt: 'Precies! Zo voel ik dat ook!' Zo'n tekst kwam ik laatst tegen over hardlopen, en ik deel hem graag met jullie.

'Most mornings, I run through the woods in the slanting light. I run, but I'm not getting anywhere – that is, I'm just there, in the woods, running. I give myself half an hour of not getting anywhere, and it opens my day to joy.' (Rev. Kim K. Crawford Harvie)

Het mooiste aan deze uitspraak vind ik het deel over 'not getting anywhere'. Want als je er echt goed over nadenkt kun je je afvragen wat het nut is van een rondje hardlopen: je eindigt immers waar je bent begonnen?! Technisch gezien ben je geen stap verder gekomen.

Maar hardlopen gaat dan ook om de ervaring, om het proces. Voor mij persoonlijk gaat het om het in beweging zetten van mijn lichaam, me bewust worden van mijn benen die me vaak tot mijn eigen verwondering best ver kunnen dragen.

Letterlijk eindig ik weliswaar waar ik ben begonnen, maar figuurlijk heb ik wel degelijk iets bereikt!

Similar Posts

One Comment

  1. Hi Nicole,

    Altijd voel ik me beter na het lopen dan ervoor, dus dat is mijn motivatie. Tussenin voelt het soms goed en soms niet 😉

    groetjes,

    Dorothé

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.