Hardlopen: niet denken, maar doen!
Als ik probeer te mediteren, word ik altijd helemaal gek van mijn gedachten.
Die beginnen dan prompt als een wilde rond te rennen.
Nou schijnt dat normaal te zijn, en helemaal niet erg volgens Headspace. Je moet ze dan gewoon accepteren, en voorbij laten rennen.
Maar mijn punt is, dat ik dus veel gedachten heb. En dat ik ze niet onder controle heb.
Gedachten uitschakelen bij hardlopen
En toch merkte ik deze week dat ik ze zó kon uitschakelen toen ik ging hardlopen. Ik had namelijk he-le-maal geen zin. Echt geen zin. Er was werkelijk geen kruid voor gewassen. Soms helpt het nog wel eens als ik dan dingen tegen mezelf zeg als:
'Ja maar, daarna ben je blij dat je het hebt gedaan!' en 'Als je niet gaat, baal je de rest van de dag.'
Maar niets hielp.
Dit hielp me vanochtend om toch te gaan hardlopen:
Toevallig las ik gisteren in de Grazia (nr. 01/02) een interview met Fajah Lourens over haar tweede boek Killerbody 2. Nou kun je van alles vinden van Fajah, maar één ding moet je haar nageven: ze is een doorzetter! En ze weet dingen van de grond te krijgen.
Ik heb zelf geen zin om een killerbody te kweken, en bovendien geen tijd. Voor Fajah is het haar baan geworden om een killerbody te hebben, en dan is het wel te doen denk ik. Want dan is het je wérk om de hele dag te trainen.
Maar hoe dan ook, ik las dus dat interview, en daarin zegt Fajah iets heel zinnigs. Iets dat me hielp toen ik 's ochtends dus echt helemaaaaal geen zin had om te gaan hardlopen. Ben je er klaar voor? Hier komt het:
'Dat moet je gewoon doen, niet over nadenken. Als ik van tevoren al ga bedenken: 'O dan moet ik op de loopband en moet ik oefeningen doen waarbij ik pijn in mijn benen voel, dan haak ik ook af. Daarom zeg ik altijd: 'Gewoon je sportkleren aantrekken, verstand op nul.'
Verstand op nul, en gaan met die banaan
Precies dat laatste heb ik vanochtend gedaan. Mijn verstand was niet te overtuigen, dus heb ik het gewoon op nul gezet en ben gaan hardlopen.
Onderweg sputterde het nog wat tegen zo nu en dan, maar toen heb ik het gewoon weer uitgezet.
Wat me bij mediteren dus niet lukt, lukte me wel bij hardlopen!
Conclusie
Soms heb je zo enorm géén zin in hardlopen dat geen enkel motivatie trucje meer werkt. In zo'n geval kun je terugvallen op de methode van Fajah:
Gewoon niet nadenken en gáán.
Wat doe jij om jezelf te motiveren om te gaan hardlopen?
Ik denk altijd aan de woorden van mijn loopgoeroe (Francine
Linzell), die zei: " Ik geef mezelf geen keus. Tandenpoetsen is ook geen keuze, dat doé je gewoon elke dag! Precies als hardlopen, er is geen keuze, je gaat gewoon met je luie donder!"
En zo is het maar net ?
Heel goed! Gewoon streng zijn!