Hardloopevementen: hoe een individuele sport een groepsgebeuren werd
Voor mij geen hardloopevenementen.
Als tiener was ik één van de allerslechtsten bij gym. En bij teamsporten als volley-, basket- en softbal werd dat nog eens benadrukt. Als het enigszins kon koos ik badminton of tafeltennis. Dat was tenminste niet in een groep.
Hardlopen kun je alleen doen
Eén van de redenen dat ik nu al twaalf jaar lang hardloop is dat ik het alleen kan doen. Ik hoef er niet voor naar een club. Ik hoef er niet voor te socialiseren en te integreren. Ik heb er alleen een paar loopschoenen voor nodig. En mezelf.
De opkomst van hardloopevenementen
Het is dan ook met met verwondering dat ik de opkomst van hardloopevenementen zie. Hardloopevenementen worden namelijk steeds populairder. En groter in aantal. Er zijn inmiddels speciale Ladies Runs: loopevenementen waar alleen vrouwen aan mee mogen doen. Een nieuw genre loopevenement is de Color Run. Bij de Color Run beginnen hardlopers in een wit shirt. Onderweg gooien toeschouwers gekleurd poeder op ze. Aan het eind van de race vertoont hun shirt dan alle kleuren van de regenboog.
Hardloopevenementen: het gaat om de gezelligheid en de 'experience'
Deelnemers aan hardloopevenementen roemen het gevoel van saamhorigheid en kameraderie van loopevenementen.
Maar hardloopevenementen worden steeds ludieker. In de Gelderlander beschrijven ze het als volgt: 'Het zijn sportieve elementen met een sociaal randje, en steeds vaker sociale evenementen met een sportief sausje.'
Ik vermoed dat de 'echte' hardlopers gruwen van deze trend in hardloopevementen. En met echte hardlopers bedoel ik de lopers die echt gaan voor een PR. Je kunt ze vaak herkennen aan hun 'nerveus gesneden' loopbroekje. Maar ook ik schrik terug voor de massaliteit en verplichte gezelligheid van deze hardloopevenementen. Ze behelzen alles waarvan ik het liefst wegloop!
Bijzondere hardloopevenementen
De verschillende thematische hardloopevenementen hebben één ding gemeenschappelijk: ze verkopen een 'experience'. De opdracht is niet langer zo snel mogelijk over de finish lijn rennen. Nee, het gaat om de 'experience' onderweg.
Hier onder een aantal soorten hardloopevenementen
- City Run
- Ladies Run
- Trailrunning
- Obstacle runs
- Color Run
- Bergrace by night
- Troep trimmen: tijdens het hardlopen zwervuil oprapen
- Hashen: looproute met drankstops wordt uitgezet met papiersnippers. Bij de finish is het de sport elkaar verbaal een hak te zetten en veel bier te drinken.
Hardloopevenementen: hardloopkalender
Op zoek naar hardloopevenementen? Op deze sites vind je data!
Toch vraag ik me af: hoe kan een sport die bij uitstek geschikt is om alleen te beoefenen, uitmonden in een groot groepsgebeuren?
Ik loop nog niet zo lang, maar heb nog nooit begrepen waarom men dit in groepen doet of een vriend van me zegt dan praat je lekker bij en gaat de tijd sneller?????
Juist omdat ik het kan doen wanneer ik wil en het alleen kan doen vind ik heerlijk. Al die onzinnige loopwedstrijden vind ik onzin, ik ben het gaan doen voor ijzelf en dat blijft ook zo. Heerlijk in de buitenlucht in mijn eentje alles loslaten en proberen idd eigen records te verslaan.
Je zullen mij niet tegen komen in een groep en zeker niet in één of andere onzinnige wedstrijd 😉
Maar ik zeg altijd ieders zijn meug....
Groetjes,
Ellen
Ja, dat is weer mooi aan hardlopen! Hardlopen is beschikbaar in alle mogelijke smaken! Van groepsgebeuren tot in je eentje. Misschien is het daarom wel zo populair! Je kunt het naar smaak aanpassen.
Volgens mij is het zo dat veel lopers naar een doel toe werken. Kijk naar de start-to-run van de atletiekunie; na 6 weken is ook een parcours uitgezet voor je (allereerste) loopje als afsluiter, maar tegelijk ook om te ervaren wat je al kan als loper.
Ik loop altijd alleen omdat het elke keer inschatten is qua luchtwegen hoe ik kan starten en hoe lang ik kan lopen; met een loopgroep werkte dit niet en ging ik te vaak over mijn grens met aanval als gevolg.
Hoewel langzaam, bouw ik nog steeds op en mijn motivatie is om dan naar een doel toe te werken en dat is dan zo'n loopje waarbij je niet in het startvak van de PR's staat en misschien maakt dat het nou juist zo leuk! Een "wedstrijd" waarbij je overwinning is als je überhaupt al over de finish komt, dat je getraind hebt voor iets en het lukt. Dat loopt toch anders dan je wekelijkse duurloopje!
Voor mij voelt het niet als een verplichte gezelligheid, maar meer als om mee te kunnen lopen in een 'loop' die voor iedereen die een beetje kan lopen toegankelijk is en dat zorgt waarschijnlijk juist voor dat gezellige sfeertje onderling. Je wil allemaal over die finish maar niemand hoeft de eerste te zijn. Je loopt in een groep maar vooral voor jezelf. En dan is het wel gezellig als zo'n loopje een beetje opgeleukt wordt.
Ik hou het bij de cityrun en ladies run en dan ook maar zo af en toe en dan het liefst waar een goed doel aan gekoppeld is! Die andere runs spreken mij weer niet aan en zo zal elke loper zijn / haar eigen voorkeur hebben: in een loopgroep of alleen, eigen duurloopjes of een georganiseerd loopje. Gelukkig maar!