Voor de meeste hardlopers is een marathon lopen toch wel de ultieme prestatie. Zelf schat ik mijn kansen op het uitlopen van een marathon ongeveer even groot in als de kans dat George Clooney naar Nederland komt, mij daar ontmoet, en ogenblikkelijk de liefde verklaart.

Ultralange afstanden

Maar wat blijkt? Er is leven ná een marathon! Want Jolanda Linschooten loopt gerust 105 kilometer! Even ter vergelijking: een marathon is 42 kilometer. Plotseling lijkt een marathon een makkie! Dit soort extreem lange looptochten heten ultra runs. En in haar boek Eenzame uren schrijft Jolanda over haar ervaringen.

Normaliter schrikken dit soort 'echte' hardlopers mij af. Want vaak zijn ze erg technisch en zo fanatiek, dat ze hoofdstukken lang kunnen emmeren over een marathon waarover ze maar liefst 2 uur deden. Voor iemand die al blij zou zijn als ze een marathon kon uitlopen, is dat nogal intimiderend. Maar Jolanda Linschooten schrijft niet zozeer over de technische aspecten van hardlopen, alswel over de psychologie van het lopen. En dat vind ik dan wel weer geweldig.

Eenzame uren: een combinatie van verslag en queeste

In Eenzame uren schrijft Jolanda over het jaar dat ze uittrok om zich te concentreren op hardlopen. Gedurende dat jaar liep ze o.a. de volgende afstanden:

• De Egmond Halve Marathon
• Marathon des Sables (zesdaagse woestijnloop van 250 kilometer)
• De Bob Graham Round (Deze loopt Jolanda in haar eentje, en dus puur als persoonlijke uitdaging)
• Ultra-Trail du MontBlanc (120 km door de Alpen)
• Grand Raid de la Réunion (162 km en 9000 klimmen afdalen. Deze moet ze halverwege afbreken omdat ze ziek wordt)

Jolanda's zoektocht naar het antwoord op de Waarom-vraag

Maar veel meer dan een raceverslag is Eenzame uren een zoektocht, een Queeste. Jolanda zoekt antwoord op vragen als:

1. Word je van hardlopen gelukkiger?
2. Is hardlopen een uitlaatklep voor onze gestresste manier van leven?
3. Word je een beter mens van hardlopen, of dient het alleen ter vergroting van ons ego?
4. Kan uitputting wel een uitdaging zijn?
5. Tijdens urenlang rennen ervaar je een andere tijdsbeleving: hoe beleven we tijd, wat doet die tijdsbeleving met ons?
6. Is hardlopen meer dan de optelsom van tijd, afstand en spiermassa?

Eenzame uren: wat zijn de antwoorden op de vragen?

Conclusie

Jolanda Linschooten en ik liggen als lopers mijlenver uit elkaar: terwijl zij eindeloos veel mijlen aflegt, kom ik niet verder dan een mijl of elf. Maar wat ik wel herken is haar zoektocht naar een diepere zingeving in hardlopen. En dat maakte Eenzame uren voor mij de moeite waard, ondanks het hoge intimidatie gehalte.

Inspirerend

Ook heeft Jolanda mij beïnvloed als hardloper! Regelmatig heeft ze tijdens het hardlopen heel erg veel zin om te stoppen, maar zet ze toch door.

'Ik ga dit uitlopen, ik heb nog wilskracht genoeg, maar mijn lijf zegt stóppen. Ik ga daar niet aan toegeven, simpelweg omdat ik alleen maar moe ben en bovenbeenspierpijn heb.'

Als ik nu zin heb om te stoppen met lopen, dan denk ik aan Jolanda en zet door!

Eenzame uren is een interessant boek over hardlopen, en de vraag wáárom mensen hardlopen. Daarnaast is het een interessant verslag van een vrouw die ultralopen doet, zonder dat het een technisch verhaal wordt.

Praktische informatie

Eenzame uren is voor 17,95 te koop bij Bol.com.

Bekijk hier onder de trailer van Jolanda's boek!