Hardloopweduwe

'Voetbalweduwes' zijn een bekend verschijnsel. Als je de term googlet dan krijg je 1620 resultaten. Maar zoeken op de hardloopvariant 'hardloopweduwe' levert nauwelijks iets op. Zou dat zijn omdat voetbal veel meer een volkssport is dan hardlopen, of zijn er simpelweg geen hardloopweduwes/hardloopweduwnaren? Ik kan het me eigenlijk niet voorstellen, want marathonlopers moeten veel en langdurig trainen!

Hoe dan ook, in haar boek De dag waarop ik Johannes Klein doodreed beschrijft Elle van Rijn meteen in het eerste hoofdstuk het perspectief van de pártner van iemand die hardloopt.

Hardlopen in 'De dag waarop ik Johannes Klein doodreed'

'Wat zou hij denken als hij hardloopt? Al die kilometers in z'n eentje op weg naar steeds weer een nieuwe uitdaging. Twintig kilometer binnen anderhalf uur. Dertig kilometer ploeteren door de duinen van Schoorl. Een marathon tegen een besneeuwde bergtop op. Hij ging steeds verder. En de uren van voorbereiding werden steeds langer. Stap na stap rende hij door het landschap. Zijn hartslag werd gemeten. De gps registreerde de route. Alles werd digitaal vastgelegd en de wereld ingezonden, maar waar zou hij al die ren-uren in zijn hoofd mee bezig zijn?'

Over 'De dag waarop ik Johannes Klein doodreed'

Helaas heeft Elle van Rijn gebruik gemaakt van drie verschillende verhaallijnen/ drie verschillende perspectieven. Elk hoofdstuk komt er een ander verhaal aan de beurt, van een andere hoofdpersoon. Uiteindelijk blijken de verhaallijnen met elkaar te maken te hebben, maar toen was ik allang afgehaakt. In het begin snapte ik niet wat ene John er mee te maken had, en zijn verhaal kon me bovendien niet boeien. Hetzelfde gold voor Johannes, hoewel ik van die in ieder geval nog vermoedde dat hij de persoon uit de titel was.

Eigenlijk boeide alleen het verhaal van Vanessa die hartstochtelijk naar een zwangerschap verlangt, en ondertussen haar huwelijk onder de druk van de mislukte IVF pogingen ziet falen, mij. Dus uiteindelijk heb ik alleen de hoofstukken met de titel Vanessa gelezen, en de andere overgeslagen. Zo had ik het boek lekker snel uit.

Mijn aandachtspanne is kort, en ik ben bovendien ongeduldig. Een boek moet me redelijk snel gaan boeien, anders heb ik wel wat anders te doen. Hoewel de twist aan het eind wel aardig was. Maar daar kan ik verder niets over zeggen, want dan is het voor jullie geen twist meer!

Praktische informatie

De dag waarop ik Johannes Klein doodreed is via bol.com alleen nog tweedehands verkrijgbaar voor ongeveer een tientje.

Similar Posts

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.